Son yıllarda teknik adamlar derbi maçların stratejisini kazanmaktan ziyade kaybetmeme üzerine kuruyor. Durum böyle olunca da oyun daha çok rakibi kontrol ve oynamasına müsaade etmemek şekline dönüyor. Böyle bir ortam daha çok yakın teması getiriyor. Bu maçta da yakın temaslar o kadar çok oldu ki, futbolcular ilk yarıyı oynamadan bitirdi diyebiliriz. Yapılan faul sayıları, rekor seviyedeydi. Oyunun bu kadar durduğu ortamda da doğal olarak gol pozisyonu üretmek mümkün olmuyor.
İkinci yarı Mohamed'in golüyle farklı bir evreye geçti. Bu maçtaki beklenti daha çok Onyekuru üzerineydi. Ancak Mohamed hem attığı golle hem de performansıyla karşılaşmanın en önemli adamı oldu. Sezon başından beri iki takım arasındaki oyun yapılarına baktığımızda Galatasaray'ın daha oturmuş bir kadrosu olduğunu birçok maçta gördük. Fenerbahçe, bu sezonda birçok yeni oyuncuyla hem takım oluşturmaya hem de ortaya güçlü bir oyun çıkartmaya çalışıyor. Kazanma açısından sıkıntılar yaşamadı ama oyun olarak kendi istediği seviyeye de henüz ulaşamadı. Dün akşamki derbide de takımların arasındaki fark buradan kaynaklandı. Galatasaray, oturmuş oyun düzenine ilave ettiği Onyekuru ve Mohamed'le futbolunu bir üst seviyeye çekerken Fenerbahçe hâlâ forvet hattını tam oturtamamasının sıkıntısını yaşadı. Bir diğer fark da orta saha oyuncularından kaynaklandı. Gustavo'nun olmaması Fenerbahçe orta sahasını daha yumuşak bir hale getirdi. Galatasaray'ın oturmuş oyun düzeni bu eksikliği kendi lehine oyun gücü olarak iyi kullandı. Mesut'un oyuna girmesi Fenerbahçe açısından elbette çok önemli ama önde ritmini bulamamış forvet oyuncularıyla sağlıklı bir iletişim kurması zaman alacak.
Galatasaray, F.Bahçe'nin sıraladığımız eksikliklerini kendi oturmuş düzeniyle doğru kullanarak zorlu derbiyi büyük bir avantajla kapattı. Ligi puan açısından yeni bir dengeye oturttu.