9 MART PAZARTESİ
New York'ta 'Mad Men' yemekleri
Bu aralar New York'a gidecek olanlara karşı kıskançlık içindeydim zaten. MoMA'daki Björk sergisi yüzünden. Şimdi bir sebebim daha var: Mad Men Yemek Haftası. Dizinin final sezonu şerefine düzenlenen 'Mad Men Dining Week'te, kahramanlarının 1960'larda yediklerini tatma fırsatı buluyor dizinin fanları. Don Draper ne yiyor, Roger Sterling ne içiyor, "Bana da aynısından" durumları! New York'taki 30'dan fazla restoran katılıyor haftaya. Le Cirque, Barbetta, Delmonico's ve P.J. Clarkes gibi 60'ların asortik yerleri özel atraksiyonlar da hazırlamış. Veda şerefine iki yemeklik ya da iki içkilik 19.69 dolarlık set menüler var. İyi güzel de Draper'la oturup yiyemedikten sonra, bilmem ki bir lezzeti var mı?!
11 MART ÇARŞAMBA
Midye tenceresi mi, pirzola mı?
Çarşamba akşamı Boğaziçi Üniversitesi'nde konsere gidecektik ama öncesinde iki saatimiz vardı. Erken bir akşam yemeği için ideal vakit. Akmerkez'in yenilerinden Brasserie Cognac'a gitmemiştik, hadi bakalım dedik. Bordo duvarlı ferah bir mekân, duvarlarda resimler... Burada soğan çorbası olduğunu duymuştuk, kışın son günlerine iyi giderdi. Ekmeğin üstünde gratine edilmiş gravyer peyniri ve yoğun soğanıyla dünyanın en tatmin edici çorbalarından olsa gerek; buradaki de pişman etmedi (24 TL). Klasik Peynir Sufle (26 TL) ile Geleneksel Peynir Fondü (44 TL) göz kırpıyordu. İlkini seçip paylaştık: Emmental, gravyer ve parmesan, hem mideye hem göze hitap eder şekilde kabarmıştı. Asıl bir de midye tenceresi söylemeliydik ortaya, evet işte burada, Moules 'Mariniere' (42 TL). Bu noktada şaşırtıcı bir bollukla karşılaştık. Masaya gelen kırmızı tencere tek bir porsiyondu ama o kadar kocamandı ki değil iki, üç kişiye bile yeterdi. Brasserie Cognac'ta Izgara Kuzu Pirzola (72 TL) Dana Bourguignon (74 TL) ya da Fileminyon Flambe (72 TL) yemek ister, yanında da 300 küsur liralık şaraplardan açtırırsanız fena tuzluya çıkarsınız. Ama biz birer kadeh ve bu paylaşımlarla bütçeyi sarsmadan gayet memnun ayrıldık. İflah olmaz bir tatlıperest olarak aklım Tart Taten'de kaldı ama konser zamanı geliyordu. İyi ki yememişim; meğer olağanüstü lezzette bir tatlı hazırlamış İdil Biret bize kendi parmaklarıyla! Yetenekli genç müzisyenlerden oluşan AIMA Ayvalık Festival Orkestrası, Ayvalık dışındaki ilk konserinde iyi performans sergileyip rüştünü ispat etti doğrusu. Fakat aman Allahım, o final neydi! Bis'ten sonra İdil Biret "Şimendifer" diyerek piyanonun başına oturdu ve Bis tarihinin 'Best of'una en tepeden girecek bir şey yaptı: Fransız besteci ve piyanist Charles- Valentin Alkan'ın (1813-1888) 'Le Chimen de Fer'ini çaldı. Ama 'çaldı' kelimesinin, yaptığını anlatmakta ne kadar kifayetsiz kaldığını tarif edemem. Coşturdu, uçurdu. Olağanüstü lezzetteydi.
12 MART PERŞEMBE
Pırlantalı biberon mu, yok artık!
Gelen gideni aratıyor, hep bir beterin beteri oluyor maalesef. Geçen hafta Dubai'deki dondurmadan bahsetmiştik; sosu 23 ayar altındı ve porsiyonu 2 bin liraydı. Abartının, sakilliğin, rüküşlüğün, deliliğin hududu yok. Bu defa cennet vatanımızda bir biberonla karşı karşıyayız. Ama pırlanta biberon! 59 bin liralık etiketin karşılığında 22 karatlık 2 bin 200 pırlanta varmış biberonun cam şişesiyle emziği arasında! Bitmedi. Satışlar da iyi gidiyormuş; öyle demiş firma sahibi. Yurtiçinden ve dışından özellikle Araplardan büyük ilgi varmış. Dünyanın en saf, masum, basit, sade, doğal beslenme aparatı olan biberonda bu kadar taşın ne işi olabilir? Ya yutarsa mazallah? Bebeklerin bezinde pırlanta mı aranacak sonra? Fesüphanallah demek istiyorum.
