70'ler onun romantik dönemiydi... Aşıkların naif, derin sesiydi. Sonraları başka türlü bir romantizme, başka türlü bir aşka demir attı. Gerçek romantizm buydu belki bu onun için... Arayıştı... Mistik, kendi ruhunu arayan, kendinin peşinde bir müzik filozofu oldu... Kitlesi özeldi. Önceleri kendilerine yine onun şarkısından yola çıkarak "Sevecenler" diyorlardı sonra bu kitlenin adı "Aşık Ruhlar" oldu. O, Aşık Ruhlar'la hep iletişim halindeydi. Medyada görünmese de onlarla görüşüyor, dertleşiyor, konuşuyordu... Seyrek verdiği konserlere salonlar yetmiyordu... "Bir üçüncü göz gerek/Hayat sevgidir/Çöz artık gözlerini/ Oyun Bitmiştir" diyordu bir şarkısında... Dünya sahnesindeki oyunu bitti, büyük sanatçı İlhan İrem'in, hep bahsettiği, her sözünü öyle bitirdiği 'ışık ve sevgi'nin kaynağına doğru yolculuğa çıktı... Sonsuz bir yolculuğa... Kendisiyle ilk röportajımı, 20'li yaşların başında yapmıştım. Heyecanla tuşlamıştım telefon numarasını. Beni yanıltmamıştı... Çocukluğumdan beri, yaralarıma merhem olmuş, şifa veren sesi konuşurken de öyleydi. Konuşurken de sözü incitmemeye gayret ediyordu. Söze çok önem veriyordu çünkü İrem... Ve insana, ve aşka, ve ruha. O yüzden "Yazılı yapalım istersen röportajı" demişti, "Kelimeler önemli"... Ben sorularımı yazmıştım, o eşsiz, şiirsel ve derin üslubuyla cevaplamıştı. Yine uzun yıllar röportaj vermeyen İrem'i, bundan dört sene önce aramış, aynı şekilde yazılı bir röportajda anlaşmıştık SABAH Pazar eki için.
KAYBOLARAK GÖRÜNMEK
Türk popüler müziğinin neredeyse yarım asırlık fenomen ismi İlhan İrem, modern dünyada, özellikle sahne aleminde herkesin başaramayacağı bir yol icat etti ve öyle yaşamayı tercih etti: Buna, kısaca 'kaybolarak görünmek' diyebiliriz belki de. Hiçbir zaman, alışıldık medya araçlarında sık görünmedi, hatta görünerek var olma biçimini toptan reddetti. Ama her zaman işinin, üretiminin başında oldu. Albümler yayınladı, kitaplar yazdı... Dünya sürgünümüzde, bize yetecek, ilaç olarak kadar eser bıraktı... Son röportajımızda kendi ruhunu şu sözlerle açmıştı bize büyük usta: "Sanatçının hayatı sanatından farklı olamaz. Müziğimi dinlerken ne hissediliyorsa öyle yaşıyorum. Kendi sonsuzluğumda, kendimden kendime doğru yayılıyorum. Ben olan o kainatlarda her yöne uçuşurken, mavilerde ne zaman bıraktığımı henüz anımsayamadığım mırıltılarımı buluyorum."
