Nobel ödüllü yazar Orhan Pamuk'un merakla beklenen kitabı "Manzaradan Parçalar: Hayat, Sokaklar, Edebiyat" raflarda yerini aldı. İletişim Yayınları'ndan çıkan kitabın 25 binlik ilk baskısı eser piyasaya çıkmadan önce siparişlerle tükenmişti.
Pamuk'un derleme niteliğindeki yeni kitabında, farklı dönemlerde kaleme aldığı yazılar, kendisiyle yapılmış söyleşiler ve çizimlerle desteklenmiş denemeler yer alıyor.
Konu açısından okuyucuya geniş bir yelpaze sunan eser; ‘Hayat’, ‘İstanbul’, ‘Kitaplar ve Edebiyat’, ‘Benim Kitaplarım’, ‘Sanat’, ‘Siyaset ve Diğer Vatandaşlık Dertleri’ adlı bölümlerden oluşuyor. Büyük bir manzaranın parçaları olarak aktarılan bu bölümlerde Pamuk; kâh çocukluk anılarından, kâh dünya yazarlarından ve kendi edebiyat anlayışından bahsediyor.
Orhan Pamuk'un, çocukluğunun Boğaz gemileri hakkındaki gözlemlerini anlattığı bölümden alıntıladığımız parçalar, kitabı merak edenlere bir fikir verecektir.
"Bundan kırk yıl önce, Adalar’dan Karaköy’e yaklaşan bir gemideysek eğer, ağabeyimle ben, bizim mahallenin yüksek apartman binalarını kim ilk görecek, bizim evin pencereleri ilk ne zaman belirecek diye heyecanlanırdık. Tanıdığımız sokakları, “yüksek yapıları”, büyük reklam panolarını, onları daha iyi görmek için çıktığımız vapurun üst katından, kaptan köşkünün yakınındaki bir yerden ilk gördüğümüzde, bir hayal kırıklığına kapılırdık. Bütün hayatımızı geçirdiğimiz sokaklar, göre göre biçimleri hafızamıza hiç silinmemecesine işlemiş büyük binalar, aklımızın bir köşesiyle sabahtan akşama kadar yeniden okuduğumuz reklam panoları, denizin içindeki bu hareketli bakış açısından hem daha önemsiz, hem de daha sıradan görünürdü."
"Amcamlar ve babam birbirlerine çok benzeyen bu kırk küsur geminin her birini, çok uzaktan siluetlerini bile görüyor olsalar, adları ve numaralarıyla tanırlardı. Bazısının bacasının külahı ötekilerden biraz daha uzun ya da biraz daha eğik, kimisinin kaptan köşkü biraz yüksek, kimisi biraz daha kısa ve tıkız, kimisinin burnu biraz yüksek ya da kıçı biraz daha geniş olurdu. Çok uzaklardan yaklaşmakta olan bir Boğaz gemisini, babam siluetinden bir anda tanıyıp adını ve numarasını söyleyince, ona hayranlıkla bu işin sırrını bir kere daha sorar ve gemiler arasındaki bütün o küçük farklılıkları öğrenebilmenin ne kadar zor olduğunu anlardık."
