Kabin ekipleri yolcu oturduğu sürece ve bütün uçuş boyunca kemerlerin bağlı kalmasını öneriyorlar.
Ama kalkıştan hemen sonra yolcuların yüzde 90'ı ilk iş olarak kemerlerini çözüyor.
Uçağın ne zaman bir bulutun içine gireceği, ne kadar sallanacağı önceden biliniyor. Ama yine de gücü tam olarak saptanamayan dikey türbülanslar yaşanıyor. Böyle bir durumda uçaklar bazen 150-200 metre, bazen çok daha fazla yükseklik kayıplarına uğruyorlar. Hızla düşüyor ve yine hızla yukarı doğru fırlıyorlar.
Tonlarca ağırlıktaki bir uçağın bu ani hareketi doğal olarak içinde şok yaratıyor. Kemerleri bağlı olmayan yolcular koltuklarından fırlayıp başlarını tavana çarpıyor, sonra da koltuklarına ya da koltuk kollarına, koridorlara inanılmaz bir hızla düşüyorlar.
Uçağın içinde savrulan ikram troleyleri sağı solu parçalıyor. Uçuşan meşrubat şişeleri tavana ya da uçağın çeşitli bölümlerine çarparak patlıyor.
