Benim gibi 80'li yıllarda çocuk olanlar için Kamil Sönmez'in yeri ayrıydı... Karadeniz türkülerini geniş kitlelere sevdirmesi, kusursuz yorumu, efendiliği de önemli ama Kamil Sönmez'i hepimizin 'Kamil Amca'sı yapan, o meşhur gülüşüydü.
Kamil Amca güldüğünde içiniz huzur dolardı. Hele türküden sonra bir de Karadeniz fıkrası anlattı mı "Yaşamak güzel" derdiniz. TRT'nin siyah-beyaz ciddi havasına rağmen; Kamil Amca ekrana çıktığında, evinize misafirliğe gelmiş gibi hissederdiniz. Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun..
YAPRAK DÖKÜMÜ...
'Nöri Gantar'ın (Tekin Akmansoy) 'Nöriyem datlım gıymatlım'ı 'Nöriye Gantar'ı; usta oyuncu Leman Çıdamlı'yı da kaybettik. Tartışmasız Türkiye'nin en sevilen kaynanasıydı...
En çok da 'Kantarlar'ın Avrupai kadını, meşhur 'niiiii' Tijen'i (Sevda Aydan) çıldırtarak, orta sınıf Türk kadının sesi olmuştu...
Kadınlarımız Leman Çıdamlı sayesinde ekranda kendileri gibi birini izliyorlardı. Büyük oyuncuydu, Allah rahmet eylesin.
Çocukluğunuzun
kahramanları hayatını kaybettiğinde, yaşlandığınızı daha iyi anlıyorsunuz. Erol Günaydın, Müşfik Kenter ve diğerleri... Güzel insanlar bir bir aramızdan ayrılıyorlar.
Son dönemde o kadar çok güzel insanı kaybettik ki, tam bir yaprak dökümü yaşanıyor. İşin kötü tarafı ise; Yeşilçam'ın, Türk Tiyatrosu'nun, TRT'nin altın kuşağı sayılan bu efsanelerin yerleri dolmuyor.
Çünkü onlar hayatın amatörce yaşandığı dönemde yetiştiler...
