"Bizim Temel biraz Keloğlan, biraz Pembe Panter "

Sümela'nın Şifresi ile beyazperdede Karadeniz fırtınası estiren ekip bu kez Moskova'nın Şifresi ile izleyicinin karşısına çıktı.

Yönetmenliğini Adem Kılıç'ın üstlendiği ''Sümela'nın Şifresi Temel'' filminin devamı niteliğindeki ''Moskova'nın Şifresi Temel''i, Sümela'nın Şifresi'ni de kaleme alan Yılmaz Okumuş'la konuştuk.

Hem filmin hem gelecek projenin şifrelerini çözmeye çalıştık.

İlk filme ilgi oldukça fazlaydı bu ikinci filmin üretimi esnasında size nasıl yansıdı?
İlk filmin 2 milyona yakın bir seyirci tarafından izlenmesi ikinci film için hem cesaret verdi hem de sorumluluğumuzu artırdı. Bu kadar yoğun ilgi sadece Trabzonlu, Rizeli, Karadenizli hemşerilerimizin seyretmesiyle açıklanamazdı. Belli ki Türkiye'nin izlediği bir film yapmıştık. Bu duyguyla ikinci filmde hem yerelliğimizi koruduk, hem de Karadenizli olmayan seyircinin de hemen algılayacağı bir dil tutturduk. Nasıl olsa başarılı olduk demedik, müziklerimizi televizyonlardan, sinemadan tanıdığımız Kemal Sahir Gürel'e, montajımızı da usta sinemacı Ahmet Can Çakırca'ya teslim ettik. Prodüksiyon değeri daha yüksek olan, daha bütünlüklü bir iş çıkardık.

Meseleyi Moskova'ya taşıma fikri nasıl ortaya çıktı?
İkinci filmin konusunun Moskova olacağı ilk filmin finaliyle belirlenmişti zaten. İkinci film yapısı itibariyle bir devam filmi; Sümela Manastırı'nda define bulduğunu zanneden Temel, aslında bir değiş tokuş sırasında Rus mafyasının altınlarına el koymuştu. Benim bildiğim mafya da adama altınları yedirmez. Bunun hesabını sormak için en belalı adamı Abromoviç'i, Temel'i öldürmesi için Trabzon'a yollar. Ama bizim Temel biraz Keloğlan, biraz Pembe Panter gibidir. Saflığıyla ve şansıyla her türlü suikasttan kurtulur ve bunun hesabını sormak için Abromoviç'in arkasından Moskova'ya gider.

Moskova'da yapılan çekimler ilginç olaylara sahne olmuş. Ondan biraz bahsedebilir misiniz?
Dostoyevski Beyaz Geceler'i Sn. Petersburg için yazmış ama biz Moskova'da aynen yaşadık. Gece 11 olmuş, hava Moskova'da hala aydınlık. Geceyarısı hava hemen aydınlanıyor. Vücudumuz allak bullak oldu, ayarımız bozuldu. Hala fabrika ayarımıza dönemedik. Bu arada Kadir Topbaş'ın yerinde olsam, İstanbul trafiğinden şikayetçi olanları hemen Moskova'ya yollardım; trafik tıkanıklığı ne demekmiş görsünler diye. Hemen herkesin altında bir cip, ama trafikte öylece duruyorlar. Bir milim ilerleme yok. Bir de hep sokaklarda çekim yaptığımız icin öğle yemeklerimizi de sokakta yiyorduk. İlk gün yemek dağıtılırken ekip olarak sıraya girdik. Bir baktım bir sürü Rus da kuyruğa girmiş. Meğer Moskova Belediyesi yemek yardımı yapıyor zannedip bizimle birlikte yemek bekliyorlarmış.

Temel karakteri seyirciyi hangi yönüyle yakaladı sizce?
Karadenizli olmanın bütün özelliklerini taşırken (inatçı, pratik zekalı, fevri, kendi mantık kurgusu olan) aynı zamanda bir burjuvanın kızıyla hiç sorunsuz bir araya gelebileceğini düşünecek kadar da saf bir karakter yapısı var bizim Temel'imizin. Arkadaşı için gözünü kırpmadan her belaya dalan, sevdiği kıza gelmekte olan kurşunun önüne atlayan bir Temel, hikayenin masalsı havasıyla birlikte tüm Türkiye'nin ilgisini çekti.

Devam filmi çekmenin zorlukları var mı senaryo anlamında?
Bütün karakterlerin devam filmlerinde yer alması gerekliliği bir zorluktur. İlk filmde çok işe yarayan bir karakterin ikinci filmde aynı ağırlıkta bulunması bir senaristi zorlar. Bunun tersi de geçerli, ilk filmde daha az yazılan bir karakterin ikinci filmde rolünün artması da gerekebilir. Bir de ilk filmin 2 milyona yaklaşan gişesi filmin sadece Karadenizliler tarafından seyredilmediğini gösteriyor. Bu durumda herkesin anlayabileceği bir dil tutturmak gerekiyor.

Karadeniz fıkralarından faydalandınız mı ikinci filmde?
Bir senarist olarak fıkralardan faydalanmak mesleki bir zaaf gibi görüneceği için olabildiğince kaçıyorum fıkra kullanmaktan. Ama bizim yöre insanı hayatı biraz fıkra gibi yaşadığı için o formattan faydalanmamız gerekiyor bazen. Tüm Türkiye'nin bildiği fıkralarla hiç ilgilenmiyoruz, yörede, Trabzon'da yaşanmış, fıkra gibi gerçekleri filmden çok önce eşten dosttan dinleyip harmanlıyoruz. İkinci filmde de bir iki tane kullandık.

Mizah anlamında Moskova'nın şifresi izleyiciye ne vaad ediyor? İddialı mısınız bu konuda?
Prodüksiyon değeri çok yüksek, çok daha titizlenilmiş ve eğlenceli bir film var vizyonda. İlkini biraz beğenmiş bir seyirci bile bunu çok sevecektir. Hatta birkaç kere seyredecek seyircilerin olacağını düşünüyorum.

Temel mi Moskova'ya uyum sağlayacak, Moskova mı Temel'e?
Moskova Temel'e uyum sağladı bence; çünkü Moskova sekansı biterken bizim Temel ve Turgay, Ruslar'a, "Bize her yer Trabzon!.." diye bağırtıp cep telefonuna kaydediyordu.

Gişe anlamında bir hedefiniz var mı?
Filmimize güveniyoruz. İlk filmin gişesinin üzerine koyarak yola devam edeceğine inanıyorum. Bu filmin senaristi olmasaydım yine de bilet alıp seyrederdim.

Üçüncü film 'Barcelona'nın Şifresi' olacak sanırım... O mesele de epey eğlenceli herhalde...
İkinci film birincinin devamıydı ama Barcelona'nın Şifresi Temel bağımsız bir film. Temel ve arkadaşları, Trabzonspor'un yenildiği bir maç sonrasında Barcelona'lı Xavi'nin Trabzonspor'da olması halinde orta sahanın çok iyi işleyeceğini düşünürler ve birbirlerini gaza getirip Xavi'yi kaçırmaya karar verirler. İki Trabzonlu Barcelona'da, Nou Camp ve La Masia civarında Xavi avındadır. Bence filmin tek satırlık hikayesi bile bizi nelerin beklediğini anlatıyor.