Pink sorunlu bir gençlik dönemi geçirdikten sonra ve annesi ile babası ayrıldıktan sonra, annesiyle kavga etmekten bunalarak 14 yaşında evi terk etti ve müzik hayatına daha ciddi bir şekilde devam etmek zorunda olduğunu anladı. Çocukluğunun büyük bir bölümü müzikle geçti. Babasının bu durumdaki etkisi sadece manevî değildi. Ona gitar derslerinde büyük katkı sağlayacak bilgiler vermiş; Janis Joplin, Shirley Murdock ve Donna Hathaway gibi isimleri örnek göstererek kızını küçük yaştan itibaren bir müzisyen olarak yetiştirmeye çalışmıştı.

Müziğe ilk adımlar

14 yaşına geldiğinde ilk şarkısını yazdı ve Philadelphia'daki Kulüp Fever'da sahne almaya başladı. Yıldızı burada parlamaya başlayan genç kız, her zaman programına dahil olduğu bu kulüpte, sıradan bir cuma akşamında, MCA Kayıt Şirketi yetkililerinin dikkatini çekti. Yeteneğini ölçmek için Basic Instinct isimli bir grupla kısa süre birlikte çalıştırdıkları Alecia'yla çalışmaya devam etmediler. Bu geçici hayal kırıklığı, genç kızın moralini bozmadı. Çünkü o, herhangi bir topluluğa ait olduğunu düşünmüyordu.

Çok kısa bir süre sonra, referansları arasında Toni Braxton ve TLC gibi önemli isimleri de bulunduran ünlü LaFace Records ile birlikte Choice adlı bir R&B topluluğunda çalışmalara başladı. Topluluk, müzik zevkleri ve tarzlar arasındaki uyumsuzluk nedeniyle yoluna devam edemese de Pink'in LaFace ile olan bağları güçleniyordu. Choice ile Atlanta'da yaptığı çalışmaları sırasında yazdığı şarkılarla yeniden keşfedilmişti. Daryl Simmons ile Just to Be Loving You isimli parçaya sağladığı katkılar da yeteneğini kanıtlar niteliğe sahipti.

Can't Take Me Home

R&B'nin popa dönük olduğu tarza ilgi duyan Pink, kısa süre sonra L.A. Reid'e, yazdığı şarkıları gönderdi ve ilk kez solo çalışma yapmak üzere harekete geçmiş oldu. Reid, Pink'in çalışmalarından çok etkilenmişti. Artık genç kız, başarılarla dolup taşacak olan kariyerine gerçek bir giriş yapmak üzereydi. Reid sayesinde; Shekspeare, Babyface ve 112 gibi önemli isimlerle birlikte çalışarak besteler üretme şansına sahip oldu.

Pink'in ilk albüm çalışması olan Can't Take Me Home böyle oluştu. Billboard 200 listesinde ilk 40'a girmeyi başaran albüm, satış rakamlarıyla da çift platin ödülün sahibi oldu. Eleştirmen Christopher John Farley, Time dergisinde "20 yaşındaki bu kızın müziği adından kesinlikle daha güzel" yorumunu yaparken, Bob Brunner ise albüm tanıtımında şarkıların "özgün müzikal etkiler bıraktığı" şeklinde görüş belirtmişti. "Can't Take Me Home", çıkardığı hit şarkılarla da uzun süre gündeme damgasını vurdu. "There You Go", "Most Girls" ve "You Make Me Sick" gibi parçalar Pink'in başarısını pekiştirirken genç şarkıcı, aynı yıl, MTV Video Ödülleri'nde de "En İyi Yeni Şarkıcı" dalında aday gösterilmişti.

2001 yılında Pink, "Moulin Rouge" isimli sinema filmi için 70'lerin Patti LaBelle klasiği olan "Lady Marmalade" şarkısını Christina Aguilera, Mya ve Lil Kim gibi ünlü isimlerle birlikte seslendirdi. Tüm dünyayla birlikte Türkiye'de de büyük ilgi gören düzenleme çalışması, video klibiyle de dikkat çekti. Pink'e, "MTV Yılın En İyi Videosu" ve "Yılın En İyi Film Videosu" ödüllerinin yanı sıra "En İyi Pop Birlikteliği" dalında Grammy de kazandıran "Lady Marmalade", şarkıcının müzik listelerinde bir numaraya yükselen ilk parçası olarak da bilinmektedir.

M!ssundaztood

Pink, aynı yıl çıkardığı "M!ssundaztood" albümüyle kayıt şirketinin altın kuralını çiğnedi. Jim Farber'ın bu şekilde nitelendirdiği madde, "tarzınızı, stilinizi veya imajınızı değiştirerek hayranlarınızın aklını karıştırmayın" ifadesini içeriyordu. Ancak Pink, kumar oynar gibi yaptığı bu değişiklikten alnının akıyla çıkmayı başardı. Yaşadığı ve yaşattığı değişikliklerin temelinde, 4 Non Blondes'un lideri Linda Perry ile birlikte yaptığı işbirliği çalışması bulunuyordu. Pink; albümün çoğunluğunda yardımcı yazar ve yardımcı yapımcı olarak görev alan Perry için, "Onu çok sevdim. Sanırım 13 yaşındayken aynen öyleydim!" diyor. Birlikte oldukları çalışma sürecini ise ilham verici, özgür ve hayret verici derecede güzel olarak nitelendiriyor.

Bu albüm, benim kim olduğumu ve nasıl işler yaptığımı bildiklerini düşünen insanlarda şok etkisi yaratacak. diyordu Pink "M!ssundaztood" için. Albümde genç şarkıcı, etkileyici sözleri ve yapımdaki başarısıyla dikkat çekiyor. "Don't Let Me Get Me", kendinden nefret etme konusunu ele alan, tuhaf sözlere sahip bir şarkı. En önemli çıkış parçalarından biri olan "Family Portrait"te ise anne ve babasının ayrılıklarından söz etmekteydi. "My Vietnam"da, yaşadığı kişisel sorunlarla savaşı karşılaştırdığı akıl dolu diziler yer alıyordu.

Try This

Sanatçı 2003'te üçüncü stüdyo albümü Try This'i yayımladı. Albümde tarzını değiştirmeyen sanatçı, albüme Charlie'nin Melekleri: Tam Gaz filminde de yer alan Feel Good Time'ı ekledi. Albüm, M!ssundaztood albümünün başarısına erişemese de dünya çapında kaydadeğer satışlar elde etti. Albümden ikisi promo ve biri film müziği olmak üzere 6 tekli yayımlandı. Bu tekliler arasında "Trouble" ve "God Is a DJ" de yer almaktadır. Sanatçı albümün yayımlanmasından sonra Try This Tour adında bir turneye çıkmıştır. Pink albümde Madonna'nın yapımcılarından William Orbit ile çalışmasıyla da bilinmektedir.

I'm Not Dead[değiştir | kaynağı değiştir]

Pink, daha sonraki çalışmasını, Charlie'nin Melekleri: Tam Gaz adlı sinema filmiyle gerçekleştirdi. Filmde kısa bir rolü de bulunan genç şarkıcı, "Feel Good Time" isimli parçasıyla izleyenleri müthiş bir hareketliliğe hazırlıyordu. Pink üç yıl aradan sonra I'm Not Dead adını verdiği 4. albümüyle döndü. Şarkıcı yeni albümünün ilk teklisi Stupid Girls radyo ve televizyonlarda büyük etki bıraktı.

İlk tekli "Stupid Girls"te içi boş Amerikan ünlülerine göndermeler yapan Pink eğlenceli videosu ile oldukca ilgi çekti. Başta Paris Hilton ve Jessica Simpson olmak üzere 50 Cent, Fergie (Black Eyed Peas), Britney Spears, Lindsay Lohan, May-Kate ve Ashley Olsen gibi Amerikan ünlüleri ile video klibinde dalgasını geçen Pink, klibin bir sahnesinde Amerikan başkanı kılığında göründü. "Stupid Girls"ün bu eğlenceli klibini birçok dünya yıldızlarının videosuna imza atan Dave Meyers yönetti.

"I'm Not Dead" adını verdiği albümüne insanların nasıl tepki vereceğini kestiremediğini belirten Pink, yeni albümünün şimdiye kadar ki en kişisel albümü olduğunu söyledi. Albümün her şarkısına yapımcı ve şarkı yazarı olarak katkıda bulunan Pink, müzik dünyasının en yetenekli şarkı yazarları ve yapımcılarından olan Billy Mann, Max Martin ve Luke Gottwald ile çalıştı. Pink'in yeni albümü "I'm Not Dead"'de Hollywood, Başkan George W. Bush, eşcinsel hakları, evsizler, kürtaj ve savaş, değindiği konular arasında. Albümün dikkat çekmesi beklenen şarkıları arasında yer alan "Dear Mr. President", Amerika Başkanı George W. Bush'a açık bir mektup niteliğinde.

Funhouse

Son albümü Funhouse ile hayranlarının karşısına çıkan Pink tarzından ödün vermezken "So What", "Sober" ve "Please Don't Leave Me" şarkıları ile iyi bir çıkış yakaladı. Albümün yayımlanmasından önce satışa sunulan So What adlı şarkı, Amerika'da zirveye oturarak Pink'in düet şarkıları arasında ikinci ve solo alanda ilk zirveye ulaşan şarkısı oldu. Birçok dünya listesinin zirvesine yerleşen şarkı, Pink'in günümüze dek çıkardığı tekliler arasında en başarılısı olurken, birçok ödüle de aday gösterildi. Şarkının klibinde ayrıldığı eski eşine dayak atan ve etrafa dehşet saçan Pink, albümün tamamında bu ayrılık temasını işledi.

Sanatçı, sonrasında "Sober" ve "Please Don't Leave Me" adlı teklileri yayınladı. Sober Amerikan müzik listelerinde ilk 20'ye girerken dünya listelerinde de başarı gösterdi.

Aile hayatı

2001 yılında tanıştığı motokros yarışçısı Carey Hart ile 2006 yılında evlenmiştir. Çift bir süre ayrı kalsa da yeniden beraberdir.So what'ı kocasına yazmıştır. Klip çıkmadan önce Carey kardeşinin başına gelen bir olay yüzünden çok üzülmüştür ve Pink klibi piyasaya vermek için biraz daha beklemek istemiştir fakat Carey kendisi için bir mahsuru olmadığını söylediği için klip piyasaya tarihinde sürülmüştür. 2011 yılında Willow Sage adını verdiği bir kızı olmuştur.

Filmleri

Ski to the Max (2000)

Rollerball (2002)

Charlie'nin Melekleri:Tam Gaz (2003)

Inked (2005)

Catacombs (2006)

Thanks for Sharing (2013)

Ödülleri

Grammy[değiştir | kaynağı değiştir]

En İyi Pop Şarkıcılar Birlikteliği (2002) - "Lady Marmalade"

En iyi Pop Kadın Şarkcılar Performansı (2003) - "Get the Party Started"

En İyi Pop Albüm (2003) - M!ssundaztood

En İyi Rock Kadın Şarkıcı Performansı (2004) - "Trouble"

En İyi Pop Şarkıcılar Birlikteliği (2004) - "Feel Good Time"

En İyi Pop Kadın Şarkıcı Performansı (2007) - "Stupid Girls"

MTV[değiştir | kaynağı değiştir]

En İyi Yeni Sanatçı

Yılın En İyi Videosu (2001) - "Lady Marmalade"

Yılın En İyi Film Videosu (2001) - "Lady Marmalade"

Yılın En İyi Şarkısı (2008) - "So What"