Gaziantep'te en büyük çocuklarını uygun donör bulunamadığı için ilik kanserinden kaybeden Yalçın ailesi, ikinci kez aynı korkuyla yaşıyor. Bu kez de aynı hastalığa yakalanan 11 yaşındaki kızları Suzan'ı kurtarmak için mücadeleye başlayan aile yardımseverlerden bağış bekliyor. Kızının gözleri önünde her geçen gün eridiğini söyleyen 4 çocuk annesi Ayşe Yalçın, "Büyük kızım Pınar'ı 2011 yılında bu hastalıktan kaybettim, Suzan'ı da kaybetmek istemiyorum" dedi.
KANSERE YAKALANDI
Uygun donör bulunamadığı için en büyük çocukları Pınar'ı 7 yaşındayken ilik kanserinden kaybeden Yalçın ailesi, evlat acısı dinmeden aynı hastalığa yakalanan 11 yaşındaki kızlarını kurtarmanın derdine düştü. Henüz 2 yaşında kansere yakalanan Suzan'a uygun ilik bulmak için anne, baba ve akrabaları seferber oldu fakat donör bulunamadı. Sağlık Bakanlığı ile sürekli iletişim halinde olan aile kızlarının sağlığına kavuşması için yardımseverlerden bağış bekliyor. Babanın tedavi sürecinde düzenli bir işte çalışamaması dolayısıyla aile maddi sıkıntı da çekiyor. Evde sürekli hapis hayatı yaşadığını, artık yürümeye bile gücünün kalmadığını söyleyen Suzan ise, hastalıktan kurtulduğu zaman doktor olmak istediğini söylüyor. Kızının her geçen gün gözlerinin önünde eridiğini söyleyen Anne Ayşe Yalçın, "Suzan dışarıya çıkıp arkadaşlarıyla oynayamıyor. Büyük kızımı aynı hastalıktan kaybettim, Suzan'ı kaybetmek istemiyorum. Bir an önce ilik bulunursa dünyalar bizim olacak. Kızımı şehir dışındaki hastaneye götürmek zorunda kalıyoruz. Evimiz kira, para yetiştiremiyoruz" şeklinde konuştu.
EVDE HAPİS HAYATI
Uygun ilik bulunup iyileştiği zaman doktor olup kendisi gibi hasta çocuklara yardım etmek istediğini söyleyen Suzan da, "Altıncı sınıfa gidiyorum. Beşinci sınıftan beri evde eğitim görüyorum. Halsiz olduğum için dışarı da çıkamıyorum. Arkadaşlarım gibi okula gitmek, sokakta oyun oynamak istiyorum ama yapamıyorum. Evde sanki hapis hayatı yaşıyorum" dedi.
