Önceki gece Manchester City ile Tottenham arasında oynanan Şampiyonlar Ligi çeyrek final karşılaşması, bence yılın en keyifli karşılaşmasıydı. Tam yedi gol vardı, iki takım da sadece top oynamak için sahaya çıkmıştı. Maç sürekli gidip geldi, mücadele, acı, gözyaşı, sevinç vs.; futbola dair her şey vardı. City'nin son dakikalarda farkı ikiye çıkaran golde önce büyük bir sevinç, sonra da VAR kararıyla golün iptal edilmesiyle yaşanan o büyük şok... İlkay'ın gözyaşlarına boğulması...
Gouardiola'nın yere kapanması...
Tottenham'lı futbolcuların büyük sevinci... Sanki Shakespearevari görkemli bir tiyatro oyunu izledik. Ve bu tiyatroyu Cüneyt Çakır kusursuz yönetti.
Öyle bir maçtı ki, özet görüntüleri bile internet sitelerinde en az 10-12 dakika verildi. 4-3 kaybetse de Tottenham turu atladı ama kazanan İngiliz futbolu oldu.
İşte bu yüzden İngiltere Premier Ligi, en çok izlenen lig.
Adamlar oynadıkları oyundan keyif almak ve aynı keyfi izleyicilere yaşatmak için sahaya çıkıyorlar.
Bizim Süper Lig'deki gibi dokunduğunda kendilerini yere atmıyorlar, kimse hakemi kandırmaya çalışmıyor.
Bir gol atıp defansa çekilmiyorlar.
Onların oynadıkları oyun futbolsa, bizde oynanan ne çok merak ediyorum. Futbol olmadığı kesin!