Dün Twitter'da, ailesiyle birlikte iki yıl önce İngiltere'nin Huddersfield şehrine göç eden 16 yaşındaki Suriyeli mülteci Jamal'ın uğradığı ırkçı saldırıyı izlerken insanlığımdan utandım. Bailey Mclaren isimli bir İngiliz genç, Jamal'ı başta tartaklıyor, sonra boğazını sıkıyor, ardından da yere yatırarak su işkencesi yapıp nefessiz bırakmaya çalışıyor.
Jamal, çaresizce kendini yere bırakıyor. Galiba karşılık verirse başının belaya girmesinden korkuyor. Belli ki daha önce de bu ırkçı veletlerden dayak yemiş.
Bu sırada "Seni boğacağım" diyen saldırgan, Jamal'ın üzerine oturuyor. Olayın en acı tarafı ise, çevrede bulunan diğer öğrencilerin olaya müdahale etmek yerine yaşananları gülerek takip etmesiydi.
Görüntülerde bir kolunun alçıda olduğu görülen Jamal'ın daha önce yaşadığı bir ırkçı saldırı nedeniyle bu durumda olduğu iddia edildi. Jamal'ın kız kardeşinin de daha önce aynı yerde ırkçı bir saldırıya uğradığı da bir diğer iddia. 25 Ekim günü çekilen video internete düşünce soruşturma başlatıldı.
Jamal'ın saldırı sonrası yürüyüşündeki sessiz isyan ve çaresizlik ise anlatılacak gibi değil. İnsan bir kez vatansız, yuvasız kalmayagörsün; düşene tekme atan çok oluyor.
Bailey Mclaren, büyük olasılıkla büyüklerinden öğrendi ırkçı olmayı. İngiltere'ye de bizdeki kadar Suriyeli göç etse ne yaparlardı acaba?
Öyle bir zamanda yaşıyoruz ki, birçok ülkenin kaderi, küresel güçlerin oynayacağı oyunlara bağlı. Özellikle de bizim coğrafyada...
Ülkelerin yağmalanması bir iç savaşa bakıyor!
Biliyorum bazılarına klişe geliyor ama 'Aynı gemideyiz, başka Türkiye yok' sözü gerçekten doğru bir tespit. Başka Türkiye olmadığını, oğlumuz gurbet ellerde sırf mülteci olduğu için Jamal gibi dayak yediğinde anlarız belki ama o zaman da iş işten geçer.
Allah kimseyi yurdundan, yuvasından ayırmasın.