Instyle ve Elle dergileri Eylül sayısında kapak yıldızları Hande Erçel ve Aleyna Tilki'nin, aynı Miu Miu marka kıyafetle pişti olması, şu ara moda dünyasının en popüler konularından biri. Peki magazinsel anlamda ilgi çekici ama moda anlamında olmaması gereken bu durumun sebepleri neler?
Burada okuduklarınıza inanmakta zorlanabilirsiniz, benden söylemesi.
Lüks markalardan Türkiye'ye çekim yapılması için yeterli sayıda numune kıyafet gönderilmiyor. Mesela bir koleksiyondan Türkiye'ye en fazla üç-dört numune gönderiliyor.
Fazla gönderilmemesinin sebeplerinin başında; egzotik deri, kürklü, tüylü ve yüksek işçilik kullanılan parçaların gümrükten ya geçememesi ya da geçişin uzun sürmesi. Malının uzun süre gümrükte bekletilmesini istemeyen marka da seçenekleri sınırlı tutuyor.
Gelen numune kıyafetler ülke sınırlarına girdiği an, markanın Türkiye ayağı PR şirketleri, dergilerle irtibata geçiyor. İşte bu noktada PR şirketi, en çok onun markası kullanılsın diye dergilerin moda editörlerine vermesi gereken bilgiyi vermeyebiliyor. Yani X dergi bir kıyafeti kapakta kullanacağını söylediğinde; X dergisine, Y dergisinin de aynı kıyafeti kullandığı ya da kullanacağı bilgisi verilmiyor.
Bu sorunların yaşanmasının ana sebebi; markaların Türkiye'de showroom'larının olmaması.
Yurt dışında dergi moda editörleri; showroom'lara gider, çekim için uygun gördüklerini alır, hangi dergide, hangi sayıda çıkacağı belirtilir.
Böylelikle aynı ülkenin farklı dergilerinde kapak yıldızlarının piştisi yaşanmaz.
Yurt dışında moda editörleri showroomlar'da temiz temiz işlerini hallederken, benim üllkemin moda editörü, seçeneğinin fazla olmaması yüzünden mağazalardan çekim için tek tek malzeme toplar.
Satışta olan kıyafetler istenir.
Mağaza haklı olarak müşterisine satacak diye vermek istemez. Verilirse de alan kişinin üstüne zimmetli şekilde verilir. Malın başına bir şey mi geldi; yandın keten helva. Çekimlerde kullanılan ürünler en iyi şekilde korunmaya çalışılır ama aksaklıklar da yaşanır.
Ayakkabı alacaksınız, deniyorsunuz ama topuğunda bir çizik ya da deride hasar var diyelim. İşte o ürün büyük olasılıkla bir çekimde kullanılmıştır.
Peki bu sorunları bir tek biz mi yaşıyoruz? Hayır; Rusya da aynı şekilde. Ama Rusya'nın farkı; prodüksiyon için bütçelerinin geniş olması.
Çekim için Paris'e gider, Chanel Couture'den istediğini seçer, adresine getirtir, çekimini yapar, işini bitirir. Uzun lafın kısası, bizde yaşanan piştilerin arka planında insanın meslek aşkını köreltecek güçte zorluklar yaşanmakta. Dergici arkadaşlarıma büyük sabırlar dilerim.