12 yaşımdan beri içki-sigara kullanıyorum. Şu anda 25 yaşındayım. Günümün çoğunu hayal kurarak, para harcayarak geçiriyorum. Tedavi görmeli miyim? Z.C./Ankara

Bahsettikleriniz doğrultusunda; ruhsal bir sorun yaşadığınızı düşünüyorum. Aslında sizi bir psikoterapi seansında dinleyebilmeyi çok isterdim.

TERAPİ GÖRMELİSİNİZ
Anlattıklarınıza göre; geçmişte bir kaybetme psikolojisi yaşadığınızı düşünüyorum. Sürekli para harcama, yeni şeyler alma, alışveriş, cinsel zaferler; bu kaybı örtmek için olabilir fakat durumunuzun bu şekilde tamir edilemeyeceğini bilmenizi isterim. Bu nedenle, örtbas ettiğiniz duyguları açığa çıkarabilmeniz için mutlaka bir terapiste ihtiyacınızın olduğu kanaatindeyim. Ayrıca bahsettiğiniz hikayeye göre; manik depresif de olabilirsiniz. Hastanın duygulanımı; mani dönemlerinde neşe, depresyon dönemlerinde umutsuzluk şeklindedir. Bu nedenle en kısa zamanda bir psikiyatriste görünmenizde fayda var.

Kocam çocuk istemiyor
İki senelik evliyim. Ancak eşim, çocuk sahibi olmak istemiyor. Bu arada kendisinde kişilik bozukluğu var fakat tedavi de olmuyor. A.Ç./Trabzon

Ruhsal sorunlar yaşayan bireyler; tedavi olmayı reddedebilirler ancak sorunlarının kaynağına ulaşılabilmesi için mutlaka terapi görmeleri gerekiyor. Bu tür kişiler; terapinin işe yaramayacağını ve zaman kaybı olduğunu düşünebilirler. Bu nedenle eşinizi tedaviye ikna etmeli, hatta onunla birlikte gerektiğinde sizin de terapi alacağınızı söylemelisiniz. Eşinize, uyumsuz davranışlarının ilişkinizi nasıl etkilediğini anlatın ve neden çocuk istediğinizi onun anlamasını sağlayın.

Kollarımı kesiyorum
14 yaşındayım, üç senedir kendime zarar veriyorum; kollarımı kesiyorum. Fakat bazen ertesi gün mutlu uyanıyorum. Niye böyleyim? T.U./İzmir
Anlattıklarınıza bakıldığında; borderline kişilik bozukluğunun belirtilerini taşıyor gibisiniz. Ancak bu yanıltıcı olmasın çünkü henüz 14 yaşında olduğunuz için böyle bir tanı konulması mümkün değil. Ancak her şeye rağmen, intihara kalkışma ve kendine zarar verme eylemlerini ciddiye almanızda fayda var. Ruh halinizi anne-babanıza ya da size yakın olan bir akrabanıza veya arkadaşınıza anlatmanız sizin için çok daha iyi olacaktır. Bir an önce psikiyatrik bir yardım almalısınız.