Sevgili Ranieri Hocam,

Biz kantin ekibi olarak haberi ilk duyduğumuzda ne yapacağımızı şaşırdık. Habere inanamayanlar oldu. Ranieri'yi bile kovdular beni de kovun diyen yazarlarımızı ancak kendine getirebildik. Ve şimdi sakin ve hüzünlü bir şekilde size bu mektubu yazıyoruz.

Seni 'küme düşmesek yeter' mottosuyla takıma getirmişlerdi. Orta sıralarda bitirse başarı sayılacak, Uefa Kupası'na katılsa bütün şehrin sokaklara döküleceği bir takımı alıp şampiyon yaptın. Yani ben bunu Football Manager'de yapsam, kimse inanmaz.

330 binlik Leicester şehrinin 33 bin kişilik stadı var. Senin sayende şehirdeki her 10 kişiden birisinin statta, kalan 9 kişinin evlerinde kahvehanelerde takımı desteklediği, tüm şehrin tek yürek olduğu sıcak bir ortam oluştu. Güzel Leicester'ımıza böylesine anılar bahşettin.

Eskiden Leicester sokaklarında top oynayan yavrucaklarımız Ronaldo ve Messi gibi popüler isimlere özenirken, artık özümüzden ve bizden olan Vardy ve Mahrez gibi oyuncularımızın formalarıyla top koşturuyorlar.

Böyle bahsetmekle bitmeyecek daha nice yararların dokundu bu şehre. Ama onlar ne yaptı? Hayatın çirkin yüzünü bizlere bir kez daha gösterdi. Hiç bu takımı nerden nereye getirdi diye düşünen olmadı. 'We are in Champions League man' (Şampiyon ligindeyiz be adam!) deyişin hala kulaklarımda çınlar. Sen takımın başardığı şeyleri görüyor ve değer veriyordun. İnsanlar acaba şampiyon olacaklar mı diye sorduklarında geldiğimiz yere bakın ve kendinize gelin diyordun.

Biz razıydık seninle küme düşmeye. Yönetim olmadı sağlık olsun. Bizde bir söz vardır: 'Dost kara günde belli olur' diye. Şimdi bir yenisi daha eklendi: 'Ranieri'yi kovduran hayat bize neler yapmaz'. Hayat bizi daha ne kadar yorar bilmiyoruz ama başarılarınla sen daima bizim kalbimizde şampiyonsun Ranieri. Ve senin o şampiyonluğun yıllar geçse de unutulmayacak.
Kendine çok iyi bak

Kantin Ekibi