TBMM başkanlarının oturumları açarken söyledikleri "Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurulu'nun bilmem kaçıncı birleşimini açıyorum" cümlesini acı acı gülümseyerek izliyorum.
Meclis'teki tüm partilerin katılımına açık oturumlara 'birleşim' deniliyor. Yani partilerin 'birleştiği' yer.
Oysa bültenlere, gazete manşetlerine yansıyan haberlere bakarsanız ortada 'birleşim' filan yok, tam tersi 'ayrışım' var.
Neredeyse hiçbir konuda uzlaşamıyorlar. En önemli memleket meseleleri görüşülürken bile sırf muhalefet olsun diye ülke menfaatlerini görmezden geliyor, şerh koyuyor, yumruk yumruğa geliyorlar. Bırakın rakip partileri, seçimde örtülü ittifak yapanlar bile meclis birleşiminde (!) birbirlerine söylemediklerini bırakmıyorlar.
Bence gerçek 'meclis birleşimi', Gazi Mustafa Kemal Paşa'nın başkanlık ettiği Birinci Meclis günlerinde kaldı. Kürt'ü, Laz'ı, Çerkez'i, Arap'ı, sarıklı mollayı, cübbeli şeyhi, fötr şapkalı Yahudi'yi, papyonlu Rum'u aynı çatının altında 'birleştirmek' bir tek ona nasip oldu...
Bence TBMM birleşimleri, zil ya da tokmak sesiyle değil, Birinci Meclis'in o görüntüleriyle açılmalı...