'Survivor'ı dikkatle takip etmemin nedenlerinden biri de; adanın, dört yanı suyla çevrilmiş bir 'sosyal laboratuvar' olması.
Geçenlerde Şakşuka Tarık diye bildiğimiz şarkıcı Tarık Mengüç'ün elenmesi, kimilerine göre sürprizdi. Ben ise hiç şaşırmadım. Çünkü gayet iyi biliyordum ki; seyirci kavga edeni, laf sokanı, kulis yapanı, kaslarından çok çenesini çalıştıranı koruyordu.
Bu sene elenen isimleri şöyle bir gözünüzün önüne getirin; genellikle suskun, uyumlu, laf taşımayan, kulis yapmayan, ona buna dayılanmayan 'nötr' tiplerdi. Eh, Tarık da adeta 'barış elçisi' gibi adada dolandığına göre, kaçınılmaz son yakındı. Tarık dururken, milleti 'eğlendiren'(!) kenar mahalle bıçkınları gidecek değildi ya... Bu durumda, suya sabuna dokunmayan pek çok yarışmacı için de tehlike çanları çalıyor bence...
Bu olaydan, öyle 'okkalı' sosyal çıkarımlarda filan bulunacak değilim elbette. Ama söyleyecek iki çift lafım var tabii. Bunca terörün, felaketin, darbe girişiminin, ihanetin, siyasi kutuplaşmanın hüküm sürdüğü bir coğrafyada insanlar çaresizce 'kötüyle eğlenmenin' yolunu keşfetti sonunda.
Laf sokmak, milli sporumuz oldu. 'Dik durmayı' ise 'diklenmek' ile karıştırır olduk. Hani deprem profesörleri bize 'depremle birlikte yaşamayı' öğrettiler ya, yeni melekemiz de 'kötüyle eğlenmek' oldu galiba...