Siyasiler, seçim zaferlerinin ardından o anın coşkusu ve iyimserliğiyle yaptıkları 'balkon' konuşmalarında 'Bundan böyle herkesin lideri olacağım' derler.
Kimi bu sözünü yerine getirmek için çaba harcar, kimiyse söylediğini unutup kendini yeniden siyasal menfaat çekişmelerinin girdabına bırakır.
Son olarak ABD'nin yeni başkanı Donald Trump da seçim galibiyetinin ardından benzer bir konuşma yapmıştı.
Peki 'herkesin lideri olmak' dünyada kaç devlet adamına nasip olur? Tarihte bunun örnekleri fazla değil.
Hele Türkiye gibi türlü etnik, kültürel, dini kimliğin kol kola girdiği 'mozaik' coğrafyalarda insanların tek bir liderin arkasında 'kayıtsız şartsız' toplanmasının örneklerine fazla rastlanmaz.
Hazır Atatürk'ü coşkuyla andığımız bu harika haftayı geride bırakmaya hazırlanırken, onun 'birleştiriciliğini' vurgulayan, Sunay Akın'dan bir alıntıyı paylaşmak istiyorum:
Mustafa Kemal'in naaşı... Ve Atatürk, İstanbul'dan ayrılıyor, Ankara'ya götürülecek. İnsanlar üzüntülü, hüzün var her yerde...
Karaköy'den geçerken birdenbire, 'Çıt' diye bir ses.. Çıt! Çıt! Çıt! Aa! Gökyüzünden düğme yağdı biliyor musunuz? Düğme yağdı gökyüzünden! Atatürk'ün o bayrağa sarılı tabutuna düğme yağdı. Rengarenk düğmeler!
Düğme yağıyor!
Çıt!
Çıt! Düğme yağıyor!
Herkes yukarı baktı!
O caddedeki dükkanlardan, bürolarda Türkiye Cumhuriyeti'nin Yahudi vatandaşları var (pencerelerde)...
Ve Yahudi kardeşlerimiz, ülkenin Yahudi vatandaşları; liderlerini, bu güzel insanı kendi (matem) geleneklerine göre 'gömleklerinin ceketlerinin düğmelerini kopararak' uğurluyorlar..
Nasıl bir görüntü, atların çektiği top arabasında Mustafa Kemal Atatürk'ün tabutu ve üstüne rengarenk düğmeler yağıyor, pencerede gözü yaşlı insanlar...
NOT: Gömleklerin, ceketlerin düğmeleri kopartılarak uğurlama ne demekmiş biliyor musunuz? 'Ben senden sonra eksiğim' demekmiş...