"Gençler! Bugün mü, yarın mı, bilemem! Fakat Ayasofya açılacak! Hem de öyle bir açılacak ki, kaybedilen bütün manalar, zincire vurulmuş masumlar gibi onun içinden fırlayacak" diyordu Necip Fazıl Kısakürek tam 70 yıl önce... Ve onun uğruna hapisler yattığı bu hayali 24 Temmuz 2020'de gerçek oldu. Ayasofya'ya sel gibi insan aktı. Ayasofya Camii'nde kılınan ilk cuma namazına binlerce Müslüman katıldı. İşte o an Necip Fazıl Kısakürek'in ailesinin neler hissettiğini, nasıl duygular içinde olduklarını merak ettim. Milyonlarca Müslüman sevinç gözyaşları dökerken acaba Kısakürek ailesi neler yaşadı, neler hissetti?
Bu sorularımın cevabını almak için Necip Fazıl Kısakürek'in torunu, Necip Fazıl Kısakürek Kültür ve Araştırma Vakfı'nın da Yönetim Kurulu Başkanı olan Şeyma Kısakürek Sönmezocak ile sözleştik ve hem vakıf hem yayınevi hem de müze olarak kullanılan Büyük Doğu Yayınlarına doğru fotoğrafçı arkadaşım ile yola çıktık. Bize atılan konumu bulmak kolay olmadı. Anadolu yakasında bir mobilyacılar çarşısının içindeydik ve ben defalarca adrese bakıp "Acaba yanlış bir yere mi geldik?" diye kontrol ediyordum. Etrafta sayısız avizeci ve mobilya dükkânı vardı. Üstat olarak anılan, yüzlerce kitabı olan, gençleri ardında toplayan yazar, şair, fikir ve aksiyon adamı Necip Fazıl Kısakürek'in arşivinin de bulunduğu müzesi burada olamazdı.
Necip Fazıl Kısakürek eşi Neslihan Kısakürek ve arkadaşı Doğan Nail ile bir konfenans sonrası kendisini dinlemeye gelenlerle sohbet ediyor.
Şeyma Kısakürek'i arayıp doğru yerde olduğumuzu öğrenince biraz hüzünlendim. Hüznümü belli etmeden içeri girdiğimde Necip Fazıl Müzesi denilen yerin küçük bir odadan, arşivinin ise sıradan bir kaç dolaptan ibaret olması üzüntümü derinleştirdi. Neden böyle olduğunu sordum? Aslında defalarca yer istediklerini ama sağlıklı bir yanıt alamadıklarını anlattı Şeyma Kısakürek. İstanbul'un merkezinde, tarihi pek çok binada sayısız vakıf ve müzelerimiz var. Bu ülkeye mal olmuş büyük bir yazar ve şair olan Necip Fazıl Kısakürek böyle bir değeri hak etmiyor mu? Neden Cağaloğlu, Sultanahmet gibi gençlerin de kolayca ulaşabileceği bir yerde Necip Fazıl Kısakürek Müzesi olmasın ki? Hatta uğruna hapis yattığı, ömrünü verdiği, en büyük isteği olan Ayasofya Camii yakınlarında bir mekân daha çok yakışmaz mıydı Üstad'ın hatırasına? Aklımda bu sorular dolaşırken Necip Fazıl'ın oğulları Mehmed ve Osman Kısakürek, torunları Emrah ve Şeyma Kısakürek ile Ayasofya üzerine derin bir sohbete daldık.
Ayasofya kelimesi ağzımdan çıkar çıkmaz gözleri doldu Kısakürek ailesinin... Mutluluğa dönmüş o tatlı hüznü bolca hissederek devam ettik muhabbetimize... Adı Peygamber Efendimizin hadisinde geçen şehir İstanbul, Hz. Muhammed'in övgüyle bahsettiği kumandan Fatih Sultan Mehmet ve fethin sembolü Ayasofya, Necip Fazıl'ın ailesini duygulandırırken Mehmet Kısakürek şöyle diyordu: "Ayasofya'nın camii olacağını duyduğumuzda sevinçten donduk. Âdeta bir his iptaline kapıldık. Gözyaşlarımıza hâkim olamadık. İlâhi takdirin ve Cumhurbaşkanımızın hissesine düşen nasibin azametini düşündük. Ve Allah'ın, kendisini bu nasibe lâyık eylemesi için dualar ettik."
HERKES DUYSUN, BİZ BU TOPRAKLARDA MÜSLÜMANLIĞIMIZLA VARIZ
- Şeyma Kısakürek Sönmezocak:
Dedem reçeteyi veriyor aslında.
Biz Batılılaşma sürecine girdiğimizde hem özümüzü kaybettik hem de Batılı olamadık. Ayasofya'nın cami olması, "Durun artık biz özümüzle, ruhumuzla, Müslümanlığımızla buradayız ve bundan sonra da buna göre hareket edeceğiz. Herkes bunu duysun, bunu bilsin" hareketidir. Necip Fazıl Ayasofya konferansını verdiğinde aslında bu Batılılaşma sürecini de anlatıyor.
