Gece yarısı öğrendim, Mustafa Cengiz'in ibra edilmediğini.. İlk duygum "üzülmek" oldu inanın.. Onun Galatasaray Başkanlığı'ndan gitmesini en çok isteyenlerden biri olduğum halde üzüldüm.. 40 yıllık dostum, gitmeyi çoktan hak etmişti, ona rağmen, üzüldüm..
Mustafa, Galatasaray'ı Dursun Özbek'ten kurtarmak için cesaretle ortaya atılmış ve kazanmıştı. İlk çıkışı Özbek'i devirmek ve ondan kalan altı ayı tamamlayıp, Galatasaray'ı olağan kongrede emin ellere teslim etmek amacı taşıyordu.
Böyle olunca arkasında büyük oy potansiyeli buldu. Dursun diktasından nefret edenler, Mustafa'yı desteklediler. Başkanlık tatlı gelmiş olacak ki, Mustafa "devam" kararı aldı. Olağan kongrede de aday oldu. Arkasından esen rüzgarla onu da kazandı ve..
..ve Dursun'dan beter bir başkan oldu. "Her şeyi ben bilirim. Ben yaparım.." Yönetiminde bir iki iş bilen vardı, onları kovaladı. Profesyonellerden hem de kendi seçtiği en başarılı insanları da gönderdi. Ona "İş yapan, başaran" değil, "Emir kulu" lazımdı çünkü.
Galatasaray'da ne başarılacaksa hepsinin altında "Mustafa Cengiz" yazmalıydı. Gazete manşetlerine oturmaya bayılmıştı çünkü. 40 yıllık dostumun böylesi bir değişikliğe uğramasına çok şaşırmış, çok da üzülmüştüm..
