Türkiye'de gündemde EYT tartışmaları devam ediyor. Başkan Erdoğan EYT konusundaki görüşlerini şu sözlerle dile getirmişti:
"Bizim başımıza erken emekliliği dolayanlar bunun bedelini ödeyecek ve ödedi. Niçin erken emeklilik? Ne zaman emekli olması gerekiyorsa o zaman emekli olsun ve parasını en güzel şekliyle alsın. Erken emekli olup ikinci iş arayacak ve işsizliğin yükselmesine neden olacak. Bu hesap kötü bir hesaptır. Biz bunu politik hesaplarla yapmayacağız. Arkadaşlarıma söylüyorum, beni bu yola teşvik etmeyin. Seçimi kaybetsek de olmayacak. İskandinav ülkelerinin hepsi erken emeklilik sistemiyle battı. Herkes vaktinde emekli olmalı."
Sabah gazetesi yazarı Dilek Güngör de Türkiye'de EYT'nin uygulanabilirliği ve ekonomik maliyetini kaleme aldı. Dilek Güngör'ün yazısı;
Türkiye, geçmişte siyasilerin emekliler konusundaki popülist politikalarının faturasını ağır ödedi. Demirel'in 1992 yılında getirdiği erken emeklilik yasasıyla bebekler dahi emekli edildi. Emeklilikte temel parametre olan yaş ve hizmet süresi şartı sadece hizmet süresine indirgendi.
1994'TE BÜYÜK BİR EKONOMİK KRİZ YAŞAMAK DURUMUNDA KALDI.
O dönemdeki yanlış sosyal güvenlik politikaları Türkiye'ye 1 trilyon dolardan fazla para kaybettirdi. Oy uğruna yapılan yasal düzenlemeler belki 3-4 yıl siyasileri iktidarda tutmaya yetti. Ancak daha sonra oluşan devasa kamu borçları nedeniyle ülke 1994'te büyük bir ekonomik kriz yaşamak durumunda kaldı.
BUGÜN HÂLÂ TÜRKİYE BOZULAN SİSTEMİN FATURASINI ÖDÜYOR
Demirel'in 1992'de kaldırdığı emeklilikte yaş sınırı 1999'da DSP-ANAP-MHP koalisyonunda tekrar geldi. Yapılan değişiklikle emeklilik yaşı kadınlarda 58, erkeklerde 60'a, prim gün sayısı ise 7000 güne yükseltildi. Bugün hâlâ Türkiye bozulan sistemin faturasını ödüyor
REFORM OLMASA AÇIK ARTARDI
Popülist politikalarla ülkenin bütçesi için 'kara delik' haline gelen sosyal güvenlik kurumlarının açığı 1992'den sonra sürekli arttı. 1991'de 128 bin TL kâr eden kurum, 1992-1999 arasında sürekli zarar etti.
