OĞUZHAN TORACI
Zeynep Casalini'nin dedesi; edebiyatçı Vedat Türkali, annesi; oyuncu Deniz Türkali, hayatında toplam beş kez görmüş olsa da babası; İtalyan şarkıcı Ernesto Casalini, dayısı; yönetmen Barış Pirhasan ve üvey babası da yönetmen Atıf Yılmaz... Göründüğü gibi genler sağlam ve ortam müsait; bu şartlarda büyüyüp de sanatçı olmamak ne mümkün!
Tabii ki davulun sesi uzaktan hoş gelir; ayrı anne-baba çocuğu olup dede ve anneanneyle büyüyen, iki kez evlenip ayrılan ve "İki kızım olmasa kafayı yerdim" diyen bir anne o... Müzikte ve özel hayatında; insanların değil, kendi istediklerini yapan şahsına münhasır özel bir ses ve yetenek. Müzik hayatını bitirmediğinin altını kalın çizgilerle çizen Casalini ile Bodrum'da açtığı Vegalini isimli mekanda buluştuk ve hayatına dair bir yolculuğa çıktık...
- Biz, müzik dünyasına kazandıracağınız şarkıları beklerken, Bodrum'da vejetaryen ve veganlara özel bir kafe açmışsınız....
Evet, Bodrum'da Vegalini kaferestoranı açtım ama asıl söylemem gereken şey şu: Şarkıcılığı bırakmadım. Ben de bir veganım; bu benim için zorunluluk değil, seçimdi. 10 yıldır et yemiyorum, devamındaki birkaç sene içinde de yoğurt, peynir gibi hayvansal ürünleri tüketmeyi bıraktım. Evde büyük bir zevkle çocuklarıma ve arkadaşlarıma vegan yemekler yapıyordum, 'Bunu neden mekan haline getirmeyeyim' diye düşündüm ve bir şekilde hayalimi gerçekleştirmiş oldum.
- Mekan açmak, sizi müzik dünyasından uzaklaştırmadı mı peki?
Hayır, hiç uzaklaştırmadı. Çok şanslıyım ki bugün hâlâ sahneye çıkıyorum. En çok sahnede olmayı sevdim ama hiçbir zaman starlığa oynamadım.
- Daha çok sahneye çıkmayı ya da daha geniş kitlelere hitap etmeyi kim istemez?
Yapamıyorum, olamam; ben bu kadarım. 'Daha büyük isim olsaydın'ın sonu yok ama bedelleri var. Onları da ödemedim, ödemem de... İyi ki de ödemedim, çünkü spontane gelişen çok iyi bir hayatım var. Kesinlikle çok memnunum; gereksiz hırslara gerek yok. Biliyorsun ki hırs, yedi günahtan biridir.
