Yargı dizisinin Tuğçe'si olarak ekranlarda boy gösteren Merve Ateş, Sabah Günaydın TV'de 'Yasemİnce İtiraflar' programında Yasemin Döngel'in konuğu oldu. Son dönemde karakterinin başına gelen travmatik olaylarla herkesin konuştuğu bir isim haline gelen Ateş, o sahneleri şöyle yorumladı: Sahneyi okuduğumda çok ağladım. Rüya zannettim ve öyle olmasını istedim. Tuğçe'nin başına gelenler de gerçek hayatta olmuyor değil. Maalesef oluyor, keşke olmasa. Niye kimse buna "Hadi gerçekler" demiyor? Çünkü bu her kadının başına geliyor. Çok Tuğçe var bu hayatta!
İşte röportajın tüm detayları…
-Nasılsın, nasıl gidiyor hayat?
Valla çok güzel gidiyor ya. Benim için hayat şu an aşırı keyifli durumda. Hem set iş düzeni, hem bir taraftan sosyal hayatım. Bir denge kurduğum dönem, her şey çok iyi gidiyor. Zaten tempo da azaldı yavaş yavaş, o yüzden daha çok kendimle ilgilenebiliyorum.
-Hakkında hiç bilgi yok Merve. Biraz seni tanıyalım isterim... Sektördeki çocuk oyunculardan birisin. Sektöre ilk nasıl girdin, serüvenin nasıl başladı?
Ben bu işlerin içine nasıl girdiğimi hiç hatırlamıyorum. Ailem sürekli sanatla ilgilenir. Müzik aletleri, sanat filmleri tarzı şeyleri çok severler. Ben ailem sayesinde girdim, zaten 4 yaşında biri "Ben oyuncu olacağım" deyip çıkamadığı için bir aile yönlendirmesiyle girdim. "Öyle anı olsun, ister misin kızım?" dediler, hiçbir fikrim yok ama "İsterim" dedim. Gittim, çok sevdim orayı böyle hani o ışıklar, kameralar… Biraz da ilgi budalasıydım o yaşta, prenses gibi hissediyordum. O yüzden o ortamı çok sevdim, çok alıştım. Sonra başka bir reklam oldu, "İster misin?" dediler, "Evet, yine öyle mi olacak?" dedim, "Evet öyle olacak" dediler. "İsterim" dedim. Sonra bir dizi oldu, dizi temposuna girdim ve sevdim. Film oldu, daha çok sevdim. Bizim işlerin bugünü yarını belli olmuyor. Bir ara 6 ay falan hiç sete gitmemiştim. Yerde oyuncaklarımla oynuyorum, burnuma bir koku geldi. Annem, "Ne oldu?" dedi, "Set kokusu" dedim. 6,5-7 yaşlarındaydım.
-Var mı gerçekten öyle bir koku?
Var, benim için var. Onu nasıl tarif ederim bilmiyorum ama saç spreyiyle ısınmış kameraların kokusu olur ya böyle değişik bir karmaşa. Biraz his o ya. Ben çok seviyorum setlerde olmayı. Hayatımı da sürekli bunun üstüne kurdum zaten.
8 YAŞINDAN BERİ SETLERDE TEK BAŞIMAYIM
-Ailenin desteklemesi de muazzam bir durum. Annen mi yanındaydı set sürecinde?
Annem ilk 4 sene benimleydi. Ben 8 yaşından sonra tek başıma gitmeye başladım. Ama ben sette hiçbir zaman yalnız değildim. Büyük bir reji, büyük bir prodüksiyon ekibi vardı.
SOKAKLARDA KOŞTURAN ÇOCUKLARDAN OLAMADIM
-Peki, çocukluğunu yaşayabildin mi? Bir yandan set, bir yandan okul…
Sokaklarda koşturan çocuklardan olamadım. Çok güzel zamanlarım oldu, hepsinden de çok razıyım. Ama evet, okulda hep yaşıtım. Sette öyle değil, bana en yakın olanın arasında 10-15 yaş fark oluyordu. O yüzden hep büyüklerle takılıyordum. Şey çok içimde kalmıştı; ilkokulda ya da ortaokulda gösteriler oluyordu işte 23 Nisan için falan ama ben gidemiyordum.
TUĞÇE İLE KENDİMİ KEŞFETTİM
-Pek çok dizi ve filmde gördük aslında seni ama parlamanı "Yargı" dizisiyle yaptın. Nasıl dahil oldun diziye?
2021'de başladım ben Yargı'ya, ben 10 bölüm sonra dahil oldum. Okuduğumda ilk Tuğçe'yi, bir sorgu odası sahnem vardı benim polislere diklendiğim bir sahne. Benden çok ayrı bir karakterdi ilk başlarda Tuğçe, çok ergendi. İçimde engellenemez bir oynama isteği vardı Tuğçe'ye karşı ve "bana fırsat verilirse oynarım, yaparım ve lütfen yapayım" diyordum. Girdim, oldu, pat sete çıktım ve o yol öyle bir ilerledi ve aktı ki… Tuğçe ile o kadar derin bir bağ kurduk ki. Çünkü bu oynadıkça olan bir şey. Karakteri tanıdıkça konfor alanın genişliyor. Tuğçe de bu noktada kendimi keşfettiğim bir karakter. "Yargı" hepimiz için çok özel ve çok ayrı. Orada o ortamda olmak, o şansın sana tanınıyor olması benim için o kadar farklı bir deneyimdi ki…
-Benzerlikleriniz, farklılıklarınız neler diye sorsam?
Tuğçe'den öğrendiğim çok fazla şey var. Daha dik durabilmek mesela, bir şeylere "hayır" diyebilmek. Hayata tutunabilme noktasında, bazı şeylere verilen sert tepkilerde, duruşta… Tuğçe bana çok büyük bir özgüven kattı bir kere her şeyden önce. Çünkü bu kadar da irdelememek lazımmış bazı şeyleri. Benim hep duvarlarım vardı. Küçük yaştan beri hep bu ortamda olduğum için, hep yaşça büyük insanlarla olduğum için hep bir olgunluk noktasında yaşıtlarımdan birkaç yaş daha olgundum. Ama Tuğçe'yi oynarken o duvarlarımın üstüne kattım. Daha da genişlettim duvarlarımı, daha da yükselttim. Bunlar kötü duvarlar değil ama daha sert bir duruş, artık daha keskin bir çizgi belirleme. Tuğçe'yle bu noktada çok benziyoruz. 3. sezonda bu daha da pik yaptı.
