Ünlü oyuncu Ece Uslu, dört yıl inzivaya çekildi. Başrollerin aranılan oyuncuları arasındayken bir anda memleketi İzmir'e taşınma kararı aldı. Şehir hayatından uzak, doğayla iç içe zaman geçirip kendisiyle baş başa kalmak isteyen ünlü oyuncu, bu süreçte dinlendi, sektörü uzaktan izleme fırsatı yakaladı ve yeni projeler için kendini hazırladı. İstanbul'a dönen Uslu ile bir araya geldik. Sanat dünyasından uzak geçirdiği dört yıllık süreci nasıl değerlendirdiğini konuştuğumuz Uslu, kariyerini, hayatının dönüm noktasını, yaşadığı değişimi ve özel hayatını anlattı.
- Başrollerin aranılan oyuncusu olduğunuz dönemde ani bir kararla İzmir'e taşındınız. Bu kararı almanızdaki nedenler neydi?
- Aslında hayalim bir dönem doğduğum yere yine gitmek, insanlarını, duygusunu, kokusunu ve havasını soluyabilmek, anımsamak ve tekrar denemekti... Öyle de yaptım. Ve tam da bu arayış içinde İzmir'de vakit geçirirken pandemi oldu. Stres, korku, hastalık ve bilinmezlik içinde herkes hayatıyla ilgili ister istemez çok değişik yollara da girdi. Hayata, insanlara, dünyaya bakış açımız değişti. Kısacası tam da doğduğum yerde pandemiye yakalandım. Bu süreci kendi evim, alanım ve hayatımdan uzakta, annemin evinde geçirmek zorunda kaldım, aslında planım bu değildi. Tam da farklı bir düzene geçme hayalleri içindeyken bambaşka bir sınava dönüştü benim için. "Çifte kavrulmuş kararlar zamanı" gibi oldu.
- Her şey planlarınız dışında gelişti gibi görünüyor...
- Zaten çok yoğun bir çalışma süreci yeni bitmişti, haliyle dinlenme amaçlı bu hayallerimin peşinden gitmeye karar vermiştim. Dinlenmeye de gerçekten çok ihtiyacım vardı. İzmir'e yerleşme kararım da bu yüzdendi aslında, fakat bu kadar uzun sürsün istememiştim. Pandemi de denk gelince süre uzadı. Gelen birçok projeyi de geri çevirmek zorunda kaldım, o şartlarda setlerde olmak beni çok korkutmuştu, hiçbirimiz ne olacağını bilmiyorduk. Çok değişik bir deneyimdi hepimiz için ama kendi adıma iyi dinlendim. Geçen sene şubat ayında İstanbul'a tekrar yerleşmem ile bu süreç son buldu. Artık tekrar İstanbul'dayım, İstanbul'u da özlemişim ama bir ayağım yine de İzmir'de olur. Seviyorum İzmir'i, oradaki Ece'yi de seviyorum. (Gülüyor)
- Bu yılların yorgunluğu muydu? Kabuğunuza çekilip kendinizi sıfırlamak mı istediniz?
- Dizi setleri sürelerden dolayı yeterince zorlu, yoğun ve yorucu geçiyor. Zaten en son uzun soluklu işim hem şehir dışı (Gaziantep), hem de dört sezon sürmüştü. Dolayısıyla kendime bile vakit ayırmaya vaktim yoktu. Yılların da, her şeyin de yorgunluğu olabilir elbette ve olmalıdır da zaten. Kendim ile baş başa kalmak, şehir hayatından uzakta, doğa ile iç içe zaman geçirmekte bana ayrıca iyi geldi. Doğru bir zamanda durmuş ve bence harika bir yerde denk gelmişim pandemiye. İstanbul'da olsaydım aynı şekilde hisseder miydim emin değilim. Kabuğuma çekilmek, kendimi dinlemek, yeni kararlar almak çok iyi geldi, evet. (Gülümsüyor)
- Sektöre uzaktan baktığınızda nasıl değerlendirmeler yaptınız?
- Bu kadar çok içinde olduktan sonra uzaktan bakmak çok da kolay değildi aslında. Zaten derdim kendimle ilgilenmekti. Şimdi tekrar bakmaya başladım uzaktan ve bu dönüp baktığımda bir 'sekiz-dokuz sene' gibi bir zaman dilimine denk geliyor. Bu arada evet proje kabul etmeyeli de tam dört sene olmuş. Bu benim için ara verdiğim en uzun sürelerden biri. En fazla bir iki sene ara vermeyi tercih ederdim hep. Kısacası beni heyecanlandıran bir projeyi hâlâ arıyorum. Döndüğümden beri birçok proje okudum. İnsanlarında beni özlediğini hissetmek gerçekten çok güzel. Bu beni çok heyecanlandırdı. Zaten bu süreçte mesleğimi de özledim. Şimdi doğru projeye karar vermek için gelen her senaryoyu büyük bir özenle okuyorum. Hepsi çok kıymetli işler. Ancak benim de hayalini kurduğum projeler var. Onlara denk geleceğimi biliyorum ve güzel bir geri dönüş yapmak için de sabırlı davranıyorum.
