Popüler müziğin nevi şahsına münhasır isimlerinden ve şarkı yazarlarından Aydilge... Müziğinde rock'tan da, pop'tan da, alaturkadan da ve hatta Hint müziğinden de izler bulabileceğiniz kaç kişi var ki memlekette! Ve bir o kadar da kimseye benzemeyen! Ayrıca bir edebiyatçı, yazar... Bunu şarkı sözlerindeki lezzetten de anlıyoruz. Uzunca bir süredir A Para'da "Aydilge ile Bizdensin" programında da başka, başarılı bir yönüne şahit oluyoruz. Aydilge yeni single'i Umudum Var'ı yayınladı. Bu vesileyle kapısını çaldık, aşktan, umuttan, müzikten doyasıya konuştuk.
"Bazen dünyam zorluklarla, yalnızlıkla ağlar/Bazen dünyam yıkılsa da ben kalkarım bir daha/İçim yanar/Bir derdim var/Yine de yoldayım/ Umudum var" diyorsunuz yeni şarkınızda. Umut kavramı ve umut etmek sizin kişisel ve sözel (şarkı yazarı olarak) dünyanızda nasıl bir yer tutuyor?
- 12 yaşındayken, kendi söz ve bestelerimi yazıp müzik yapacağımı söylediğimde, arkadaşlarım beni hayalperest bulurdu. Daha sekiz yaşındayken TRT Ankara Radyosu sınavlarını kazanmış ve radyo sanatçısı olmuştum. Tabii ünlü olmak için başka kriterler gerekliydi. Hiç bir arkadaşımın aklına böyle kalabalıklara şarkı söyleyeceğim gelmezdi. Aşırı güzel ya da havalı bir kız değildim.
Üniversiteyi bitirdikten sonra da sesimi ve şarkılarımı çok beğenen arkadaşlarım bile hâlâ hayalperest olduğumu düşünüyordu. Çünkü piyasada hiçbir torpilim, tanıdığım yoktu. Sadece sesimin ve şarkılarımın güzel olmasının yetmeyeceğini, polemiğe, skandallara bulaşmam gerektiğini, gece hayatı ve çarpık ilişkilere girmeden naif bir şekilde böyle bir piyasada var olabilmenin mümkün olmadığını söylediler. Ve daha neler neler... Herkesin bir fikri vardı. Benim ise umudum... Kimin ne dediğine değil umuduma ve kendime tutundum. Ben kazandım.
ROCK'LA ÇOK ERKEN TANIŞTIM
- 2000'lerin ortalarından beri popüler müzik aleminde, hayatımızdasınız. Öyle bir tarzınız var ki, hem alternatife yakın, hem popa, hem rock'a. Ama hiçbiri değil. Bu müzikal kimyanın bileşenleri neler? Hangi okumalar, dinlemeler sizi bu noktaya getirdi?
-Benim TRT sınavlarında kazandığım temel eğitim Türk musikisi üzerine. 12 yaşında ise rock müziğe merak salıp bambaşka bir kültürle tanıştım. Hâlâ müziğimde hem rock, hem musiki öğeleri vardır. İkisi birbiriyle harmanlanınca böyle değişik bir Aydilge müziği ortaya çıktı sanırım. Bu benim ayırt edilmeme yardımcı olsa da bazen dezavantaj da oluyor çünkü insanlar herkesi bir kalıba sokmak ve rock'çı, popçu, şucu bucu diye hapsetmek istiyorlar. Tam bir yere ait olamıyorum. Olmak istemiyorum, ama işte bazı insanlar illa seni etiketlemek istiyor. Bir kalıba girdiğinizde veya taraf olduğunuzda, daha popüler oluyorsunuz. Ama popüler bir karakter olmanız, illa bir karakteriniz olduğu anlamına gelmez. Ben karakteri tercih ederim.
- Kendi şarkılarınızı yazıp söylüyorsunuz. Bir de yazar, edebiyatçı kimliğiniz var. Hatta müzik dergisi de çıkardınız bir aralar. Sizin için şarkı sözü yazmak ile edebiyat arasında nasıl bir bağ var. Farklılıkları ve benzerlikleri neler? Birbirini nasıl besliyorlar?
- Edebiyatı müzikle hep iç içe görüyorum. Çünkü her şarkının sözlü de olsa sözsüz de olsa insanın kalbinde yarattığı öznel bir hikaye var. Her edebiyat eserinin içinde de kelimelerin bir ritmi, müziği var. Shakespeare'in her eseri, aslında bir şarkı söyler...
