BİR SABAH UYANDIM VE 4-5 GÜN KENDİMİ SORGULADIM
-Filmde bir replik var, "Ailen için yaşa, ailen için öl" diyor. Tabii ki biraz mübalağa var burada ama merak ediyorum; sence insan ne için yaşar, ne için ölür?
-Çok güzel bir soru. Bir sabah uyandım böyle geçen aydı herhalde. "Niye yaşıyoruz?" dedim. Yani niye varız? Ve bunu böyle sorgulamaya başladım ve 4-5 gün süren bir evreydi bu. Bir de dedim ki yani ben bir şeyleri buldum kendi içimde. Bir de dedim bunları beni takip eden arkadaşlara bir sorayım. "İnsan ne için yaşar?" dedim ve çok kıymetli telefonlar aldım. Yani yorumlar ve işte mesajlar, DM dediğimiz işte bu. Mesajlar onlarcaydı, yüzlerceydi. Sonra çok kıymetli dostlarımdan mesajlar aldım. İşte bir arkadaşım aradı İzmir'den "Ailem için yaşıyorum ben" dedi. Bir arkadaşım aradı dedi ki "Ben işte şerefim, namusum, haysiyetim için yaşıyorum" dedi. Aile ve işte bu şeref, haysiyet dediğimiz bu bizim gibi toplumun genel doneleri için yaşadıklarını söyledi herkes. Ama günün sonunda sevgili babam Ahmet Satış beni aradı. "Bir problem mi var oğlum?" dedi. "Neden böyle bir sorgulamadasın?" Hayır dedim baba yani böyle soruyorum neden olduğunu. "Yok değil mi?" dedi "Yok" dedim. "Ne dediler peki?" dedi. Dedim ki "Baba hepsi diyor ki aile, şeref, namus, çocuk, kızım." Bir arkadaşım aradı öyle dedi. Ben kızlarım için yaşıyorum dedi mesela. "Bunlar zaten demirbaştır" dedi. "İnsan başkalarıyla iletişim kurabilmek adına yaşar. Çünkü seni bir adım öteye götürebilen iletişim kurabilmektir" dedi. "Ahmet baba koydun raconu" dedim. Dolayısıyla bu bende de çok enteresan bir yere getirdi. İletişim dediğimiz şeyin çok kıymeti vardır. Bence öyle. Babamın yarattığı bir farkındalıkla da ki çocukluğumdan beri iletişim gücü kuvvetli biriyim ama insan sadece kendi kurduğu iletişimle onu iletişim zanneder. Biraz babamın o aydınlatması biraz daha bende o iletişim gücünü değiştirdi. Dolayısıyla insan aslında iletişim kurabilmek için yaşar. Ne zaman bir problem yaşarsak işte trafikte, sosyal medyada aslında birbirimizi dinlemiyoruzdur. Birbirimizi anlamıyoruzdur. Ki ben çok insan da dinleyemem ama neticede anlayabilirim. Dinlemem ama anlayabilirim dediğim bir yerdeyim. Dolayısıyla bunun için yaşar. Ama doğu kültürlü bir ailenin çocuğuyum. Böyle ekip arkadaşlarının "Biz bir aileyiz" safsatalarını sevmem. Gençlik yıllarında bunlara kapıldığımız evreler illa ki oldu. Veya bunu şu an herhangi bir şekilde görebiliyoruz. Aileyiz, aile sıcaklığında yaşıyoruz ama biz bir aileyiz yani. Aile dediğimiz şey de çekirdekte anne baba ve ebeveynleri. Sonra işte birinci derece, ikinci derece, üçüncü derece evrelere giden bir aile yapısı var. Dolayısıyla insan ailesi için temelde yaşar. Ve günün sonunda aile saadetini, sükunetini, sağlığını, huzurunu dengede tutabilmek adına yaşar. Temelde. Ama temel demirbaştır.