Kuruluş Osman'ın Cerkutay'ı Çağrı Şensoy, diziyle ilgili dikkat çeken noktalara değindi. Karakterin ilk sezondan 5. Sezona kadar geçirdiği dönüşümü anlatan Şensoy, "Karakterin ilk sezonla bu sezonu arasında çok fark var. Sağ olsun yazarlarımız yönetmenimiz o yolculuğu bana sundular. Ben de o yolculuğu değerlendirdim başına gelmeyen kalmadı" dedi. Dünya çapında ilgi gördüğünü belirten oyuncu, "Tanzanya'dan sevenlerimin olacağı bir gün aklıma gelmezdi" ifadelerini kullandı. Özel hayatından da bahseden Çağrı Şensoy, dizide bir dönem birlikte rol aldığı Buse Arslan ile evliliğine de değindi: 'İyi ki Buse ile evliyim' diyorum. Nefis bir süreç yaşıyorum. Bence çok büyük bir hafiflik evlilik, insanlara yük gibi geliyor olsa da… İşte röportajın tüm detayları!
-Nasılsın, nasıl gidiyor hayat?
İyiyim. Koşturmaca çalışıyoruz bildiğin gibi. Setteyiz zaten mütemadiyen, ondan arta kalan zamanlarda oyunlar, provalar, tiyatro projeleri, seslendirme… Vakit buldukça hayatın diğer alanlarında hiçbir şeyi kaçırmadan yaşamaya çalışıyorum.
ERKEN BİR KARAR VERDİM
-Diziden ve projelerinden bahsedeceğiz elbette ama öncesinde biraz seni tanımak isterim… Liseden beri tiyatro ve oyunculuk üzerine alınan eğitimlere bakarsak muhtemelen çocukluktan gelen bir oyunculuk aşkı var, haksız mıyım?
Şanslıydım aslında Yasemin. Böyle bir gün bir gençlik kampındayken, baya da küçüktüm aslında, bir drama hocası vardı. Ders alırken orada bu işle tanıştım. Böyle sevildiğimi, beğenildiğimi, becerebildiğimi, mutlu olduğumu fark ettim ve erken bir karar verdim. Yani daha bir çocukken "Tamam, ben bu işi yapacağım" dedim. Sayısal dertlerden de yırtmak anlamına geliyordu bu erken bir karar vermek. Hedefimi belirledim. Aslında bakarsan evet lise itibariyle ben oyunculuk eğitimi almaya başladım.
-Ailen destekledi mi?
Evet, hiç karşı çıkmadılar. Bundan fizik dersinde iyi bir not çıkmayacak diye gözümde gözüküyordu muhtemelen. Başka bir tarafa kanalize etmekte fayda var (gülüyor). Dolayısıyla onların da desteğiyle önce Pera Güzel Sanatlar Lisesi'nde okudum. Çıktım, İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Tiyatro Bölümü'nü bitirdim. Oradan Kadir Has Üniversitesi'nde Film ve Drama'da Yüksek Lisans yaptım. Yine akademiden uzaklaşmadım, hocalık yaptım vs. Erken başladım, hala yolun yolcusuyum.
-Hiç pişman oldun mu?
Olmadım aslında ya. Başka sanatları başka işleri merak ettiğim çok olmuştur ama "Bu işi yapmasaydım" dediğim bir an, en zor zamanlarda bile olmadı aslında. Seviyorum işimi çok.
"LİMON SATARIM, DİZİDE OYNAMAM" DİYORDUM!
-Hayalini kurduğun gibi bir meslek mi oyunculuk? Umduğunu bulabildin mi?
Okulda konservatuvarda bir öğrenciyken sen sürekli Makbet oynarken, Hamlet oynarken, Çehov oynarken diyorsun ki "Hayatım boyunca bunları oynayacağım galiba ve hayat böyle sürecek." Hatta ben lisede idealist bir çocukken "Limon satarım, dizide oynamam" filan derdim. Sonra yavaş yavaş hayatın gerçekleri seni bir yere itiyor ve sen o rolleri değil başka şeyler oynaman gerektiğini fark ediyorsun. Eskiden sana çok bulanık gelen bir şey bir zaman sonra senin gerçeğin olmaya başlıyor. Oradan tat çıkarmayı öğrenen biri çıkıyor. Onunla tanışınca da bir huzur geliyor tabii insana. Mutluyum o yüzden. Tabii ki zaman zaman düştüğüm, ben ne yapıyorum dediğim anlar oldu. Ama sonra o sorunun da bir sebebi varmış onu anlamış bulunuyorsun.
BİR KOKOREÇÇİDE BİRİYLE DERTLEŞMEYELİ ÇOK UZUN ZAMAN OLDU
-Pek çok proje ile ekranda gördük seni ama son dönemde özellikle dönem işi veya aksiyon dolu savaşçı karakterlerle karşımızda çıkıyorsun. Bu yönelişin özel bir sebebi var mı, öyle mi denk geldi?
Artık bu işlerden sonra yavaş yavaş "Bir gömlek giyeyim de bir şey oynayayım be kardeşim" diyorum. Muhteşem Yüzyıl'da bir dönem işinde oynadım, ondan sonra bir asker işinde oynadım Savaşçı'da. Bana gelen roller hep boyutlu, hep kaşıyacak bir yerler bulduğum, heyecanlandığım roller oluyor. E genelde de aksiyon içinde buluyor oluyorum kendimi. Mutsuz değilim aslında ama böyle oturup bir kokoreççide de biriyle dertleşmeyeli çok uzun zaman oldu. Özlemedim diyemem, özledim hakikatten çünkü hep bir mücadele, hep bir savaş halinde, hep bir kostümle, hep bir dönem içinde oluyorum. Olsa güzel olur sanki. Bundan sonra onu bekleyeceğim gibi duruyor.
-Tarihi iş demişken hemen "Kuruluş Osman" dizisine gelelim… Cerkutay karakteri çok seviliyor. Onu canlandırmak, böyle büyük bir ekibin parçası olmak, neler hissettiriyor sana?
Aslında benim alışık olduğum bir tür. Dolayısıyla alışık olduğum bir atmosfer. Tabii bizim platonun hikayesi bambaşka. Gittiğinizde hakikatten tarihi bir yolculuk; gezersin oradan Selçuklu sarayına gidersin bir bakarsın mağaranın içindesin "Ben bu zindana ne ara düştüm?" diyebilirsin. Dolayısıyla bizim böyle biraz hızlı yolculuklarımız var o koca platomuzun içinde ama nispeten tiyatroda ekibimizde vs. bizim o duygu yoğunluğu ve yüksek duygular, o döneme ait dil ve üsluba hakim olduğum bir yerdeydim. Ama ne olursa olsun büyük bir prodüksiyonun içinde birdenbire o kalabalıkta yolunu bulmak biraz zaman alıyor. O yolu bulduktan sonra daha da kolaylaştı. Uyum sağladığımı düşünüyorum.
-Platoya ilk girdiğimde dedim ki, "Ne kadar gösterişli bir yer." Sen ne hissetmiştin?
Öyle oldu. Bir de zor bir sahneyle başlamıştım ben. Hatırlıyorum çok uzun saatler çalıştığım bir gündü, stok yoktu çok o ara. 200 kişi falan vardı. Alevler, atlar, tavuklar, kaçanlar, koşanlar… Yangın yeri gibi olur genelde bizim böyle büyük sahnelerimiz. "Neredeyim, ne oluyor?" dediğimi hatırlıyorum. Sonra "Tamam" dedim. Her şey kontrol altında başlayabilirsin. Alıştıktan sonra artık o sizin için normal bir gün oluyor yani.
-Diziye katılan her oyuncunun eğitimden geçtiğini biliyoruz ama sorayım; at binme, kılıç kullanma, ok atma gibi pek çok aksiyon dolu sahneler izliyoruz. Öncesinde bu kadar iyi biliyor muydun, deneyimin var mıydı?
Vardı, "Muhteşem Yüzyıl" vardı. Ama bizim orada durumlar bu kadar değil yani. Buraya gelince "Bilmiyormuşum" dedim. Ben biraz hızlı dahil olmuştum yıllar önce bu projeye. Bir gün İzmir'de oturuyordum bir arkadaşımın orada. "İki gün gidelim hadi İzmir havası alalım" demişken hop ertesi sabah bilet. "Gelmen lazım. Bir rol var bak sen ol, hadi gel" vs. derken sabah geldim görüştüm ertesi gün setteydim. Dolayısıyla eğitime gideyim vs. gibi bir vaktim olmadı. Süreç içinde yavaş yavaş dizi akarken bir yandan gidip öğrenmeye devam ettim. Aşinaydım ama biraz iş üstünde, sette öğrendim desem daha yeridir yani.
ROLLERİ HEP KENDİMDEN UZAKLAŞTIRMAYA ÇALIŞIRIM
-Cerkutay ilk izlediğimizden bugüne büyük bir dönüşüm geçirmiş bir karakter. Çağrı olarak ona neler kattın, karakterinin sürecini nasıl anlatırsın?
Aslında bakarsan elinde çok fazla done olmuyor, zamanla öğrendiğin şeyler. Drama dediğin şey seni bir sahnede bir durumla baş başa bırakır bu baş başa kaldığın şeye karakterinin perspektifinden nasıl baktığını düşünmeye başlarsın. Ben oyuncu olarak, bir rol ban ne kadar yakınsa oynamanın o kadar zor olacağını, bir sonraki rolde kendi malzemeni tüketeceğini ve elinde bir şey kalmayacağını düşündüğüm için ben hep kendimden uzaklaştırmaya çalışırım rolleri. Yani orada uzakta bir yerde inşa edip sonra onu bir kukla gibi oynatmak gibi diyelim. Böyle inanıyorum ve böyle yapmaya çalışıyorum. Birçok şeye aynı tepkiyi vermezdik ama tabii elbet sonuçta üstümüze giydiğimiz şeyler aynı dolayısıyla benzer yanlarımız var.
