PINAR YILDIZ YÜKSEL
Ekranın en güçlü hanımağası Selda Alkor, atv'nin fenomen dizisi Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olmaz'da artık. Anne ve babasını çok genç yaşta kaybetmiş Selda Alkor. Kahraman bir babanın kızı. Ağabeyi ile birlikte halasına sığınmış. En büyük hayali akademiye gidip ressam olmakken, yolu setlere düşen duayen oyuncu mütevazı bir hayattan yana. Onunki, azimle, başarıyla dolu uzun bir hikaye... Kendisini "Çok yumuşak başlıyımdır ama inandığım şeyden vazgeçmem. Masaya yumruğumu vurduğum an biter her şey. Kararsız kalmam. Adaletli bir insan olmaya çalışırım" diye anlatıyor Alkor...
- Nasıl başladı hikayeniz?
- Babamı 12, annemi 16 yaşımda kaybettim. Abimle başbaşa kaldık. İstanbul'a ablamın yanına geldik. Benim bütün derdin akademinin resim bölümüne gitmekti. Ressam olmak istiyordum.
- İstanbul'a geldikten sonra yalnızlık çektiniz mi?
- Hiç çekmedim. Abim gemilerde çalışıyordu. Ben de halamın yanına geçtim. Halam, Ali Sami Yen'in hanımıydı. Akademi mezunuydu. Beni de akademiye götürdü. O zamanlar akademiye sınavsız alınırdı öğrenciler. Komşumuz Nermin Abla "Ya bizim çocuklar Ses mecmuasına resim gönderiyorlar. Sen de yollasana" dedi. O zamanki magazin de şimdiki gibi değildi. Adet öyleydi. Çok fazla gece hayatı yoktu. Zaten ben sevmezdim. Sadece halamla konserlere giderdik.
- Siz aile hayatını seçmişsiniz. Peki, o dönemde oyunculuk yapıp gece hayatı yüzünden zor günler geçirenler oldu mu?
- Bir Cahide Sonku var. Türk sinemasındaki en büyük isimlerdendi. Alkolle çok fazla barışık olduğu için sonu hiç de hoş olmadı. Birçoğu belki cehaletten belki bağımlılıktan kötü durumlara düşmüştür. Afife Jale çok büyük bir isim. Ama o da uyuşturucu bağımlısıydı. Baş ağrısından dolayı gittiği bir kişi alıştırmıştı. Tımarhanede ölüyor zaten. Muhterem Nur en güzel yüzdü. Kitabında dansözlük yaptığından bahsediyor... Ne gerek vardı? Sen Muhterem Nur'dun zaten. Şartlar onu gerektirdi galiba.
- Aslında para da kazanılıyor ama o parayla yatırım yapmayınca, zor zamanlar olabiliyor değil mi?
- Herkesin yanında, arkasında onu idare eden sağlam insanlar vardı. Ben hariç tabii... (gülüyor). Fatma Girik'in arkasında Memduh Ün, Filiz Akın'ın arkasında Türker İnanoğlu gibi isimler vardı.
- Sizin hırslarınız yok muydu?
- Ben o yolculukta o kadar kendi halimdeydim ki. Hanlarım hamamlarım olsun, şoförlerle gezeyim gibi duygularım yoktu. 20'li yaşlarımın başında evlendim zaten. Eşim yüksek makine mühendisiydi. Aynı zamanda basketbol oyuncusuydu. Koç'ta genel müdürlük yaptı. Her zaman iftihar ettim onunla.
- 50 yıldan fazla zamandır evlisiniz... Çok ünlü olduğunuz bir dönemde evlendiniz. Evlenmeseydim ya da geç evlenseydim dediğiniz oldu mu?
- Takıştığımız birçok konu olmuştur eşimle. Halam bana "Kocanla kavga mı ettin hemen yatağa gir, sabahleyin günaydın de. Kocanla asla küs kalmayacaksın" derdi. Kocamı hep destekledim o bana pek karışmadı. Aramızda kıskançlık olmadı. Bazıları evlenince birbirleri üzerinde baskı kurar, nereye gittin, "Kimle gittin" diye sorar sürekli. Kocam bana telefon edip "Gecikeceğim" der. Neden gecikeceksin, nereye gidiyorsun gibi sorular sormadım hiç. Gecikecekse gecikecektir...
- Eşiniz de suistimal etmedi demek ki bu güveninizi...
- Etmedi. Benim bildiğim etmedi.
- Erkekler kendi ayaklarının üstünde duran kadınları pek sevmezler diye bir cümle var. Bir erkeğe para harcatan kadın daha mı değerli oluyor?
- Bizim korkutan hiçbir yönümüz olmadı. Çünkü eşimle benim ortak bir hesabımız vardı. İkimizde kazandığımızı oraya yatırıyorduk. Kocamın kaç para emekli maaşı aldığını bilmem. Varsa yerim, yoksa yemem. Varsa giderim, yoksa gitmem. Yapım farklı. Zor bulunur bir kadınım. Bu konuda hiç mütevazı olamayacağım.
