Doğum için gün sayan Özge Özpirinçci bebeğinin ismini açıkladı! Herkes "Yapma Özge" diyor ama...

Güzel oyuncu Özge Özpirinçci, 'Tatar Ramazan' dizisinin setinde tanıştığı Burak Yamantürk ile 2014 yılından beri aşk yaşıyor. 7 yıldır ilişkileri doludizgin devam eden Özge Özpirinçci ile Burak Yamantürk'ten geçtiğimiz günlerde müjdeli haber geldi. Gözde çif, bir bebek beklediğini duyurdu. Şimdilerde hamilelikte 5. ayını devirmek üzere olan Özge Özpirinçci, Hürriyet'e samimi itiraflarda bulundu. İşte Özpirinçci'nin açıklamalarından satır başları... Açıkçası toplumsal kültür açısından değil, doğa ve gezegen açısından endişelerim var. Çünkü kız ya da erkek fark etmez, dünyaya getireceğim canlının her şeyden önce doğaya saygılı olmasını isterim. Çünkü biz toplum olarak birbirimizi iyileştirebiliriz. Daha iyi günlere doğru gideceğiz, bunun için çabalıyoruz. Umut olmasaydı şu an karnımda beş buçuk aylık bir bebek taşıyamazdım. Etrafımdaki kendi küçük çemberimde ve Z kuşağında da bu umudu görüyorum. Yeğenlerimle, arkadaşlarımın küçük çocuklarıyla muhabbet ettiğim zaman birbirine saygılı küçük insanlar görüyorum. O kadar güzel ışıldıyorlar ki! Bir üst jenerasyon olarak tek yapmamız gereken, onların ışıltısını almamamız. Bizden önceki jenerasyona bence bu olmuş. Yoksa herkes parlak geliyor dünyaya. Ama sizden bir önceki kuşak sizin pırıltınızdan korktuğu için hemen sizi aşağı çekmeye çalışıyor. Yapmamız gereken o yeni gelen çocukların parıltısını kesmemek. Edhem (Dirvana), Tanem (Sivar) ve Zeynep anne ve tabii Süleyman'la muhteşem bir yaz yaşadık. O yaz birçok şeyi düşündüm. İnsanlardaki değişimi gözlemledim. Önem sırası ve tercihler değişti. Banka hesabındaki para hepimizi kaygılandırıyor, ama gelecekle ilgili sorunlar daha çok kaygılandırmaya başladı. Ben, partnerim ve bebeğimle olan hayatımla ilgili hayaller kurduğum zaman hep sürdürülebilir olana gidiyor kafam. Bizim Burak'la hayalimiz daha mobil olabilmek. Atıyorum, Burak Hindistan'da film mi çekecek. Hep beraber onun yanına gitmek. 'Bütün dünya bizim evimiz' kafasına evrildik aslında. DÜĞÜN ÖNÜMÜZDEKİ YAZA OLUR Tabii ki bürokratik ve hukuki olarak evliliği yapmamız bebek için daha güvenli bir ortamı sağlıyor. Benim hep düşündüğüm şey şu: Mesela Allah korusun Burak hastanelik olsa ben onun ailesi değilim, hukuki olarak... Dolayısıyla nikah yapmamız gerekiyor. Devletin bizi aile olarak görmesi için. Ama düğün olayında çok net şunu söyledim Burak'a: Eğlenip dağıtamayacağım bir düğünde ben kimseyi ağırlayamam, 'Ne haliniz varsa görün' derim. O yüzden benim de misafirler gibi eğlenebileceğim bir zamanda düğün yapacağız. O da muhtemelen önümüzdeki yaz olur. Hiç acelemiz yok. Zaten birbirini bulmuş iki ruhuz. Bunu da taçlandırıyoruz bebemizle! Artık kutlamasını ilerleyen zamanlarda yapacağız. Burak aşırı zor beğenir. Ara sıra takılıyorum zaten, 'Sen beni nasıl beğendin ya!' diyerek. Çok yüksek standartları vardır. Özellikle yemek konusunda daha da fazla. Kendisi de çok iyi yemek yaptığı için. İsim konusunda da bir sürü isim söylüyorum ona. Olabilir diyor, listeye yaz. Düşünelim deyip duruyor. En son dizi setinde Salih Bademci'yle bir isim konuştuk. 'Artık bu ismi yedirme Özge' diye gaza getirdi beni Salih. Eve geldiğimde, 'Burak isim konusunda kararımı verdim' dedim. 'Bakarız baby' dedi ve döndü. Delireceğim. Ama şunu da dedi: 'Özge bunu beğendim desem, iki gün sonra bana yeni bir isimle geleceksin'. Mantıklı! Ama ilk sana söyleyeyim, hamile kaldığımdan beri aklımda tek bir isim var. Çok dalga geçildi bu isimle ilgili. Üzüm! Aa gerçekten mi? Mutlu mu acaba o çocuk şu anda? Çünkü bana herkes, 'Çocuğuna bunu yapma Özge' deyip duruyor. Bence çok güzel isim. Küçük çocuk Üzüm, genç kız Üzüm, 35'lerinde Üzüm Hanım, 70'inde Üzüm teyze... Ayrıca Üzüm Yamantürk de çok fonetik geliyor kulağa. Ama kesinlikle ret oyu aldım bu isim için. Ben gizli gizli Üzüm diyeceğim galiba çocuğuma (gülüyor). 'Kadın' dizisinde senaryo gereği çocuk oyunculara 'Annem', 'Annecim bunu yapma' filan diyordum. Bir kadın takipçim bana yorum yazdı, 'Dizide bunu çok yapıyorsunuz, çok yanlış, çocuğa farklı sorumluluklar yüklüyor' diye. Ama bakıyorum etrafıma, dilimize çok pelesenk olmuş bir şey. İstemsizce. Bence yeni doğan çocuklar bu kadar basit şeylere takılmayacak. Ya da takılıyorsa da 'Bana lütfen annecim diye seslenme, hoşuma gitmiyor' diyecek. 'Efendim yavrum' diye anneye karşılık veren, onu trolleyen de çıkabilir. Çok isterim, öyle olsun! (Gülüyor) Biz Burak'la ilk zamanlardan itibaren birbirimizi bulduk ve o fasıla girdik. Büyük bir güvenle. Ne olursa olsun benim onun, onun da benim yanında olacağını biliyorum. Onun bunu bildiğini görmek, bunu ona hissettirebilmek çok özel ve kırmaktan korktuğum bir şey. En ufak bir şey olsun istemem ona. Aramızda hep çocuk muhabbeti de yapardık. 'Acaba çocuğumuz olacak mı' diye. Hiçbir şeyimiz net değildi. Bir de Burak'ın en sevdiği kelime şudur: 'Bakarız'. 'Burak, Assos'a gidecek miyiz?' diye sorarım mesela. 'Bakarız' der. 'Akşam ne yiyeceğiz?' derim, yine 'Bakarız'. O kadar 'bakarız'cı bir adam ki (gülüyor). Ben gidip 'Çocuk yapacak mıyız?' diye sorsam, 'Bakarız' diyebilir ve delirebilirdim tabii (gülüyor). Ama geçen yaz Tanem'le Edhem'in oğlu Süleyman'la birlikte çok vakit geçirince Burak'a artık 'Çocuk yapalım' dedim. Zamanının geldiğini hissettik artık. Bir de çocuk ilk 2-3 sene annenin çocuğu gibi oluyor ya. O yüzden kariyer anlamında bir-iki sene durabileceğim bir noktayı ayarlamam gerekiyordu. İşimde doyum noktasına ulaşmalıydım. 'Kadın' ve arkasından 'İlk ve Son'la birlikte o noktaya ulaştım, içime sindi.