GÜNAYDIN - Funda KARAYEL
Dünyada birçok insan, kendisini evinde ya da iş yerinde işe yaramayan, ihtiyaç duyulmayan eşyaların arasında sıkışıp kalmış hissediyor. Evet, gemi yavaş yavaş gidiyor ama üstündeki yükü atmazsak batacağız, fazlalıklardan kurtulmazsak boğulacağız. Peki bunun farkında mıyız? Hayır! Modern dünyanın temel sorunu; üzerimizdeki yükler, fazlalıklarımız, biriktirdiklerimiz... Mutlu olmanın formülü çok basit: Bütün fazlalıkları atın, verin, bağışlayın, özgürlüğe kavuşturun.
HEPSİNİ ATIN GİTSİN!
Fazlalıklardan kurtulmaya önce evinizden başlayın; bozuk eşyalardan etiketi üzerinde duran kıyafetlere kadar kullanmadığınız, işe yaramadığını düşündüğünüz ne varsa atın. Evdeki fazlalıklardan kurtulduktan sonra hırslarınızı, bitmek bilmeyen 'Neden?' sorularını da atın bir kenara. Söylemek isteyip söyleyemediklerinizden, içinizi kemiren her şeyden kurtulun. Ertelediklerinizi, görmezden geldiklerinizi, halının altına süpürdüklerinizi de atın gitsin. Ohh be, rahatlamadınız mı? Tüketim çılgınlığına son vermenin her türlüsü; gardırop detoksu, insan detoksu, e-posta temizliği insana ayrı bir mutluluk veriyor.
Siz de tez vakitte deneyin. Bu temizlik belgeselle başlasın istiyorsanız, size 'Minimalism: A Documentary About the Important Things' belgeselini öneririm. Hayatını sadeleştirerek daha mutlu yaşamaya başlayan insanları anlatan belgesel, ilham kaynağınız olabilir. Peki, Türkiye'nin tarzıyla örnek kadınları fazlalıklardan kurtulma konusunda ne düşünüyor? Beş ünlü kadından, tüm dünyada giderek yükselen 'az eşya çok mutluluk' akımıyla ilgili düşüncelerini öğrenmek istedim ve onlara '100 eşyayla yaşayabilir misiniz?' diye sordum.
DENİZ BERDAN
- 'Kitaplarımdan ve vintage parçalarımdan hiçbir zaman vazgeçemem'
Uzun süredir bende tıkış tıkış evlerden kaçma hissi var. Kalabalık eşyalı bir evin her şeyi engellediğini ve beni kısıtladığını düşünüyorum. Her gün onların tozunu almaya kalksan bile hem zaman, hem enerji kaybı. Aynı zamanda insanı zayıflatan bir konu çünkü o eşyalarla bir şekilde bir bağımlılık yaşıyorsun. Aslında bu kurtulması gereken bir zayıflık. Sefalet içinde yaşayan bu kadar insan varken, kapladığın alanı haksız yere çoğaltmanın bir anlamı yok.
"EŞYAMIN YARIDAN FAZLASINI ATTIM"
- Eşyalarımız azaldığında özgürlüğümüz artıyor, hareket etme alanınız genişliyor. Bu size aynı zamanda geride bıraktığınız eşyaları düşünmeden dünyanın herhangi bir yerine kolaylıkla gidebilme ve orada yaşayabilme kabiliyetini veriyor. Biz minimum eşya ile şu an iki farklı ülkede yaşıyoruz.
- İşime yaramayacağını bildiğim, uzun süre kullanmadığımı düşündüğüm eşyaları işine yarayacağını düşündüğüm insanlara teklif ederim. Son yıllarda evdeki eşyanın yarıdan fazlasını azalttım. Geri kalanlardan da bir-iki yıl içinde kurtulmak istiyorum.
- Bütün eşyalardan kurtulurum ama henüz vintage tasarımlarımla vedalaşma düşüncesinde değilim. Oraya kadar gelemedim. Belki eski bir yayıncı olduğum için kitap ve dergilerimden de hiçbir zaman kurtulmayı düşünmem.
BAŞAK DİZER TATLITUĞ
'Biriktiren biri değilim, 50 eşya ile bile yaşayabilirim'
- Ben çok eşyayla yaşayan insanlardan değilim; ben diğer uçtayım yani hiçbir şeyi saklamayan, istiflemeyen, 'Belki bir gün lazım olur' diye tutmayanlardanım. Yeniye, temize hep yer açarım. Satın alıp hemen kullanırım, hiçbir kıyafetim veya eşyam etiketi ile aylarca durmaz. Bozulan, kırılan, yapılmayan, eskiyen şeyleri hemen birine veririm ya da atarım. Eski fotoğraf, yazı, kitap, oyuncak gibi şeyleri de biriktirmem.
