Son iki yıldır stand-up sahnelerinin yeni bir yıldızı var: Lesli Karavil. Karavil, kısa sürede kemik bir kitle oluşturdu kendisine. Kadın-erkek ilişkileri, 40'ından sonra sahneye çıkması ve teknoloji karşısındaki çaresizliklerimiz belli başlı konuları. Kendisiyle sahneye çıkış öyküsünden gelecek planlarına uzanan birçok meseleyi konuştuk
Doğup büyüdüğü İstanbul'dan 18 yaşında ayrılıyor Lesli Karavil. Evvela üniversite eğitimi almak için San Francisco'ya düşüyor yolu. Reklam ve animasyon bölümünde eğitimini tamamlamasının ardından da bir süre de Barselona'da yaşıyor. Derken 18 yıl sonra, 36 yaşında memleketine dönüyor. Sonrası ise bambaşka bir serüven... Çocukluğundan beri en büyük hayali olan stand-up'çı olmak. Sahneye çıkabilmek için önce oyunculuk dersleri alıyor. Şahika Tekand, İpek Bilgin gibi ustalardan aldığı eğitimden sonra dizilerde oynamaya başlıyor, tiyatro oyunları sahneliyor bir yandan da...
Ancak asıl dönüm noktasını ise bundan iki yıl önce çocukluk hayalini gerçekleştirmek için adım atıp sahneye çıkarak yaşıyor. İki yıl içinde kadın-erkek ilişkilerinden teknoloji ile olan münasebetimize hayatın içinden anlattığı birçok meseleyle kendi kitlesini yaratmayı başarıyor. "40'ımdan sonra cesaret ettim çıktım sahneye" diyen Lesli Karavil ile bir araya geldik. Sahneye çıkış öyküsünden, onu nelerin güldürdüğüne, kadın komedyen olur/olmaz tartışmalarından, yurt dışında yaşadığı zamanlara kadar birçok meseleyi konuştuk.
- En baştan başlayalım. Yani kendinizi nasıl sahnede bulduğunuzdan...
- İki yıl önce kar yağan bir günde evde tıkılı kalmıştık. O gün yıllardır ara ara tuttuğum notları, şakaları düzenli bir şekilde kağıda dökmeye başladım. Cihangir'de oturuyordum ve mahallede bir komedi kulübü açılmıştı. Her önünden geçtiğimde "Bir gün bu sahneye çıkacağım" diyordum oradakilere, onlar da "Tabii tabii" diyorlardı (Gülüyor). Aldım notlarımı gittim kulübe ve dedim ki "Cumartesi akşamına bir etkinlik koymayın ben çıkacağım sahneye." Öyle başlamış olduk. Kapıya da içeride kadın stand-up'çı var yazdık, kim gördüyse geldi...
- Nasıldı ilk gösteri?
- Muhteşem! Orada aldım gazı.
- Hiç heyecan yapmadınız mı?
- Daha önceden tiyatro yaptığım için sahneye alışkındım zaten, heyecanlanmadım.
- Yine de tiyatro ile stand-up deneyimleri farklı olsa gerek?
- Muhakkak. Ama hızlı doğaçlama yeteneğim var, o beni kurtarıyor genelde.
- Peki, komik olduğunuzu, insanları güldürebildiğinizi ne zaman nasıl fark etmeye başladınız?
- Hayatım boyunca bir masada insanları güldüren, taklitler yapan kız oldum hep. 12-13 yaşımdan beri: "Bir gün tek başıma bir stand-up şov yapacağım" diyordum.
- 12-13 yaşından beri komedyen olacağım diyormuşsunuz ama kendinizi nerdeyse 40 yaşında atmışsınız sahneye. Bu gecikmenin sebebi neydi?
- Çok şeyden çekiyordum. Ama zamanla kişinin kendine olan özgüveni çoğalıyor. Bunda yıllarca yurt dışında yaşamış olmamın ve birçok insanla tanışmamın da etkisi büyük. Her şeyi gülerek anlatmalı, yoksa kafayı yersiniz. Hayatta kalmamın anahtarı galiba bu.
