Onu da tahmin etmek zor değildi. Her şeyden evvel Akif Emre'nin herhangi bir "hareketlilik" üzerine aramayacağını çok iyi biliyordum.
En önemlisi de Fetullahçı yazarçizerler, eline iyi kâğıt geçince kuyruğunu sallayan poker oynayan köpek misali sağda solda coşuyorlardı.
O kadar ki, "Fetullah'ın kapatma liberalleri" gündüz gözüyle televizyonlarda "Yine yeşillendi fındık dalları..." şarkıları söylüyorlardı.
Hülasa, darbe yapacakları herkese malum sır mesabesindeydi.
Sanılanın aksine en güçlü oldukları yer de TSK'ydı. "Yolsuzluk susturuculu yargı darbe teşebbüsü" dâhil her yolu denemişler, geriye tanklı, savaş uçaklı müdahale kalmıştı.
Şükür ki şükür bu aziz millet çıplak elleriyle tanklara karşı direnerek "işgal ordularına denk bu hayâsız akına" geçit vermedi.