Aslında öfke ifadesi hafif kalıyor. Öfkenin de ötesinde. Akşener, CHP kurmaylarına bildiğiniz hakaret ediyor. Bu durum masayı devirme ihtimalini en azından henüz içermiyor olabilir ama kendisini o kadar keskin ifadelerle bağlıyor ve bu ifadelere rağmen o kadar cevap alamıyor ki, sonuç itibarıyla hem kendisini hem partisini hem de masayı çok zor durumda bırakacak gibi.
Neresinden bakarsanız bakın, kötü bir siyaset ve kötü bir söylem. Ama anladığım kadarıyla Akşener kendince bunu makul görüyor ve haklı olduğunu düşünüyor. Çünkü bu zamana kadar birçok denemesi boşa çıktı.
Masanın CHP'den sonra en büyük partisi olduğu için kendinin söz hakkı olduğunu düşünüyor. Siyaset yapmanın gereği de budur. Eğer etkili olamayacaksanız dükkânı kapatmak gerekir. Ancak CHP masayı baştan itibaren öyle kurdu ki, İyi Parti diğer küçük partilerle eşitlendiği gibi etki alanı da sınırlanmış oldu. CHP ve Kılıçdaroğlu asıl aktör haline dönüştü.
İyi Parti bir payanda olmaktan çıkıp belirleyici bir aktöre dönüşmek için aday isimleri ortaya attı. Tartışma yaratmaya çalıştı. Anketler sızdırdı. Hatta çokça bel altı vurdu.
Ancak CHP'nin kurgusu işlediği ve zaman daraldığı sürece İyi Parti konumlandığı noktadan sıyrılamadı. CHP söylenen sözleri görmezden gelerek ittifak adı altında kendi gemisini yürütmeyi başardı.
