SABAH Gazetesi yazarı Mahmut Övür, bugünkü köşe yazısında şu ifadeleri kullandı:
CHP'de her seçim sonrası yaşanan yenilginin ardından ortalık biraz karışır, kurultay isteyen olur, sonra eğer yenilgi derin değilse muhalefette iktidar olmakla yetinilir ve sular durulur.
Bu kez işin rengi biraz değişmiş görünüyor. Çünkü hem yenilgi derin ve sarsıcı hem de son 4 yıldır "O makam" ve CHP Genel Başkanlığı hayali kuran, hazırlık yapan bir belediye başkanı var: Ekrem İmamoğlu...
İşte Özgür Özel'in CHP Genel Başkanlığı için adaylığını açıklaması bu beklentinin bir sonucu. Siyasi tarihimizde belki de ilk kez bir parti içi yarışın "vekâlet" versiyonuyla karşı karşıyayız. Bir anlamda CHP içinde "Özel bir tiyatro" oynanıyor.
Öyle olduğu için de Özel'in adaylık açıklaması baştan sona çelişkilerle dolu ve "güven" vermedi. Konuşmasında ne geçmişe yönelik derin bir analiz var ne de adını "Değişimin Yüzyılı, Yüzyılın Değişimi" gibi iddialı koyduğu önermesinde kendi deyimiyle "devrimci" bir perspektif.
Geriye dönüp bakın, Ecevit dönemi hariç her CHP kurultayı "değişim" için açıldı ve değişmeden kapandı.
Özel de aynısını yaptı. Yola, klasik CHP söyleminin ötesine geçmeyen, "Aydınlanmacı, Atatürkçü, sol, sosyal demokrat" kavramlarıyla çıktı ve bunu da kitlelere "değişim" diye sundu.
Üstelik inandırıcı da değildi. Bu konuşmayı önümüzdeki kurultayda yapsa büyük olasılıkla salonun öfkesiyle karşılaşırdı. Çünkü "koltuğunu koruyor" diye eleştirdiği Kılıçdaroğlu siyasetinin en yakın ve en güçlü destekçisi oydu. Eminim şu tespitleri CHP'lileri şaşkına çevirdi:
"Bu, seçimin kaybedilmesine dur diyemeyenlerin, bu kayba engel olamamanın üzüntüsünü duyanların, kahrını çekenlerin hikâyesidir."
"Partimizin seçilecek sıralardan 39 milletvekilini başka partilere vermesi, parti vicdanında, parti tarihinde unutulmayacak bir hasar bırakmıştır."
İyi de şimdi CHP'liler sormayacak mı, bütün bunlar olurken sen neredeydin? Neden hiç itiraz etmedin?
Tam aksine Özel, itiraz etmediği gibi Kılıçdaroğlu'nun cumhurbaşkanı adaylığını açıkladığı grup toplantısında en çok gözyaşı döken kişiydi.
