Sabah Gazetesi yazarı Burhanettin Duran, "Bu nasıl bir koalisyon?" başlıklı köşe yazısında şu ifadeleri kullandı:
Akşener, "şahsi hırsların Türkiye'ye tercih edildiği noter masasına" geri döndü. İmamoğlu ve Yavaş'ın icracı cumhurbaşkanlığı yardımcılığı karşılığında Kılıçdaroğlu'nun adaylığını kabul etti. Böylece ayrılışı ile ağır hasar verdiği masayı daha içinden çıkılmaz hale getirdi.
Kaçlı olduğunu saymayı karıştırdığımız bu masa etrafındaki siyasi çekişme, pazarlık ve üretilen formüller gerçekten siyasi hayatımızda örneği olmayan bir noktaya geldi. Birçok kez 6'lı Masa'nın "güçlendirilmiş parlamenter sistem" önerisinin önemli olmadığını asıl meselenin nasıl bir cumhurbaşkanlığı sistemi önerecekleri olduğunu yazdım. İç içe, alt alta, yan yana formüller bekliyorduk da bu kadarı hayli kafa karıştırıcı. Siyasetin, iktidarın ve yönetimin doğasına aykırı.
Akşener ayrılmadan önce cumhurbaşkanı yetkisinde 5 yardımcı olacağı söylendi. İki büyükşehir belediye başkanının eklenmesiyle masa tam bir cümbüşe döndü. Artık bir koalisyon masası bile değil. Yetki paylaşımı açısından Anayasa'ya uygun olmamasını bir kenara bırakın muhalefetin sistem önerisi tam bir labirent gibi.
CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu cumhurbaşkanı adayı, CHP'li Yavaş ve İmamoğlu icracı cumhurbaşkanı yardımcısı, Akşener hükümet dışında mı içinde mi belli değil. İçinde olursa icracı cumhurbaşkanı yardımcısı, değilse ağır abla. GP, DEVA, SP ve DP ise bir seviye daha aşağıda, icracı olmayan cumhurbaşkanı yardımcısı ya da bakan.
Akşener'in "kaybet-kaybet" denkleminden çıkmak için yaptığı iki hamle de masanın güvenirliğine ağır hasar verdi. Kamuoyu için şu algıyı üretti: Mühendislik faaliyetiyle deprem yemiş masayı güçlendirmek yetmeyecek. Fay hatları üzerine kurulu masa seçimi görse bile sonrasında ayakta kalmaz. Akşener'in ikinci kararı kendisinin siyasetçi algısını "tahmin edilemez ve sık karar değiştirir" hale getirmekle kalmadı. En çok da partisi İP'ye zarar verdi. Akşener hem CHP'yi öne çıkardığı hem de Kılıçdaroğlu'nun başına iki bekçi dikti.
