Kara delikler etraflarındaki her şeyi yutan devasa gök cisimlerinden daha fazlasıdır, aynı zamanda evrenin en büyük ve en istikrarlı enerji kaynaklarından biridir. Bu durum kara delikleri Nikolai Kardashev'in ortaya attığı 2. tip gelişmiş bir uygarlılar için hedef konumuna getiriyor. Kardashev'in söylediğine göre 2. tip medeniyetler kendi yıldız sistemlerine tamamen hakim olan ve kontrol eden uygarlıklar oluyor.
Yeni çalışma gelişmiş bir uygarlığın ihtiyaç duyduğu devasa enerji için kara delikleri kullanabileceğini ortaya koyuyor. Bunun için potansiyel bir çözüm Dyson küresi olabilir. Dyson küresi fikri ilk olarak 1960 yılında Freeman J. Dyson tarafından ortaya atıldı ve Science dergisinde yayınlandı. Sandberg, 1999'da konuyla ilgili bir makale yayınladı ve bunun nasıl işe yarayacağına dair bir kavramı tartıştı.
Dyson küresi bir yıldızın (Bu çalışmada bir kara deliği) tamamını kaplayan ve merkezinde yaydığı tüm enerjiyi yakalayan devasa bir mega yapıdır. Ancak böylesi bir yapı, kara deliğin yaydığı enerjiyi toplasa bile yine de ısı kaybından muzdarip olacaktır. Tayvan'daki Ulusal Tsing Hua Üniversitesindeki araştırmacılar, bu ısı kaybının bizim için görünür bir hale geleceğini belirtiyor.
Henüz herhangi bir Dyson küresi veya benzeri bir yapı tespit edilmedi. Yine de teoride kara deliğin enerjisini toplamak ve kullanmak için böyle bir yapı olabilir. Yeni çalışmaya göre bir Dyson küresi, kara deliğin çevresinde 6 farklı kaynaktan enerji toplayabilir.
Bu enerji kaynaklarından bazıları diğerlerinden çok daha güçlü. Kara deliğin yığılma diskinden gelen enerji, toplanacak enerji için birinci sırada yer alıyor. Diğer kaynaklardan gelen enerjiyi yakalamak içinse farklı çözümler üretmek gerekecektir.
