Geçmişten bugüne birçok çocuk, aileleri için hiçbir zaman yeterince iyi olmadı.
Bazen okul notları, bazen spor, müzik gibi alanlardaki başarı/sızlıkları, biraz daha büyüdüğünde para, kariyer, güzellik gibi konularda statü kıyaslamasına maruz bırakıldı. Sadece kendisi olduğu için sevilen, takdir gören, mutlulukla kabul edilen kaç çocuk sayabilirsiniz etrafınızda? Sürekli eleştirilen, hep başkaları örnek gösterilen biz zavallı çocuklar… Daha 2-3 yaşlarındayken kendimiz olmanın yeterli olmadığını öğrenerek büyüdük, sonra da ailemizin vermediği desteği, onayı başkalarından beklerken bulduk kendimizi…Gelsin bunalımlar, depresyonlar...
Dr. Shefali Tsabary, Bilinçli Ebeveyn Çocuğunu Nasıl Yetiştirir kitabında, ebeveynler tarafından aşılanan yeterince iyi olmama hissinin çocuklara vereceği mesajları şu şekilde anlatıyor;
-Çocuklara hayatta kendimizi iyi hissetmenin okul notları ya da yarışma birincilikleri gibi kavramlara bağlı olduğunu öğretiriz.
-Çocuklarımızın dış görünüşlerini, giyim tarzlarına kafayı takarız ve onlara dış görüntünün çok önemli olduğunu öğretiriz.
-Çocuklarımızın arkadaşlarıyla olan ilişkilerine karışırız, arkadaşlarını eleştirir, onların en popüler en sevilen, beğenilen olmalarını isteriz.
-Bedenimiz ve sosyal statümüzle ilgili çok ciddi kaygılar taşır, bu kaygıları çocuğumuza miras bırakırız.
-Başkalarının yanında kendimizi alçaltır, kendi değerlerimize ve özgürlüğümüze sahip çıkamayız, başkalarının düşüncelerinin ne kadar önemli olduğunu anlatırız.
Kendi değerini bilme, evde öğrenilen bir kavram. O nedenle öncelikle evde çocuğun değerli olduğunu hissettirebilmek önemlidir. Bu da birey olarak farklı olabileceğini, toplumun tüm normlarına birebir uymak ve uygulamak zorunda olmadığını, saygı göstermek koşuluyla kendi düşüncelerini, duygularını özgürce ifade edebileceklerini çocuklarımıza anlatmakla olacaktır. Ama bunun için öncelikle ebeveynlerin kendi değerlerinin farkında olan bireyler olması gerekiyor elbette. Eğer bununla ilgili bir eksikliğiniz olduğunu düşünüyorsanız, kabul görmeyen, onaylamayan ve sürekli eleştiren bir ailede büyüdüyseniz, öncelikle kendiniz için psikolojik destek almalısınız. Siz sadece ve sadece siz olduğunuz için değerlisiniz, kimseye kendinizi kabul ettirmek zorunda değilsiniz. Toplum normlarına yüzde yüz uymak zorunda değilsiniz, hep başkaları ne der diye büyütülen biz çocukların bunu bilinçaltımıza anlatmamız ne kadar zor olsa da, bu konu ciddi. Çünkü değersizlik hissi, gerçekten anneden-babadan çocuğa geçen bir düşünce tarzı.
Çocuğunuzun başarısızlıklarında, aykırı duruşlarında(başkalarına zarar vermediği sürece) yanlarında olabilmek anne babasına duyduğu güven ve anne babasından alacağı koşulsuz sevgi olarak çocukları besleyecek, başarısızlığı hayatlarında bir döngü haline getirmelerine engel olacaktır. Koşulsuz sevin ve kabul edin, bir çocuğa verebileceğiniz en ama en önemli hediye!
