Nazım Hikmet Şiirleri || En Bilinen, Aşk Dolu, Uzun ve Kısa Nazım Hikmet Ran Sözleri ve Eserleri

Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatının en önemli şairlerinden biri olan Nazım Hikmet Ran, edebiyatımızda serbest şiirin öncüsü olarak tanınmaktadır. Nazım Hikmet şiirleri ve aşk sözleri pek çok şairi etkilemiş, Türk şiirini şekillendiren temel taşlar arasında yer edinmiştir. İşte en güzel, kısa ve uzun resimli Nazım Hikmet sözleri ve bestelenen şiirleri... Nazım Hikmet Sözleri En güzel deniz: henüz gidilmemiş olandır. En güzel çocuk: henüz büyümedi. En güzel günlerimiz: henüz yaşamadıklarımız. Ve sana söylemek istediğim en güzel söz: henüz söylememiş olduğum sözdür… Gitmek sadece bir eylemdir. Unutmak ise kocaman bir devrim. Nazım Hikmet İnsanlık Sözleri Hiçbir korkuya benzemez halkını satanın korkusu. Şair başarılı olmak için, yapıtlarında maddi yaşamı aydınlatmak zorundadır. Arkadaşlık ağaca benzer… Kurudu mu bir daha yeşermez. Sen yanmasan, ben yanmasam, biz yanmasak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa. Umuda bin kurşun sıksa da ölüm, unutma! Umuda kurşun işlemez gülüm. İnsan, denizin olmadığı yerde umut adını martı olmalı. Ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya. Geçtim putların ormanından baltalayarak, ne de kolay yıkılıyorlardı. Büyük insanlığın toprağında gölge yok, sokağında fener, penceresinde cam, ama umudu var büyük insanlığın, umutsuz yaşanmıyor. Yalnızlık insanlara çok şey öğretmiştir. Ama sen gitme cahil kalayım. Nazım Hikmet Aşk Sözleri Bulutlar geçiyor: haberlerle yüklü, ağır. Buruşuyor hâlâ gelmeyen mektup avucumda. Yürek kirpiklerin ucunda uzayıp giden toprak uğurlanır. Benim bağırasım gelir: -'Pîrâye, Pîrâye!' diye… Ayrılık yaklaşıyor her gün biraz daha, güzelim dünya elveda ve merhaba k â i n a t… Sevgilim, bu ayak sesleri, bu katliamda hürriyetimi, ekmeğimi ve seni kaybettiğim oldu, fakat açlığın, karanlığın ve çığlıkların içinden güneşli elleriyle kapımızı çalacak olan gelecek günlere güvenimi kaybetmedim hiçbir zaman… Biz; ince bel, ela göz, sütün bacak için sevmedik güzelim. Gümbür gümbür bir yürek diledik kavgamızda. Her gelen sevmez ve hiçbir seven gitmez unutma. Bil ki; giden dönüyorsa sevdiğinden değil, kaybettiğindendir aslında! Sevdiğin müddetçe ve sevebildiğin kadar, sevdiğine her şeyini verdiğin müddetçe ve verebildiğin kadar gençsin. Benim sevdasında bencil; ama yüreğinde sağlam sevdiğim. Aklıma gelişini seveyim: ne güzel darma duman ediyorsun beni. Özlemin azı çoğu olmaz. Ağırdır işte! Toprak, sevdiklerimizi aldığı için mi böyle güzel kokar. Ve sana bugüne kadar söylemiş olduğum söz, henüz söylemediğim sözdür. İnsan, denizin olmadığı yerde umut adını martı olmalı. Cebimde yoktu, yüreğimden verdim. Sen sade toprağı tanı, toprağa inan. Ayırt etme öz anandan toprak ananı. Toprağı sev anan kadar… İstiklal otobüs değil ki birini kaçırdın mı, öbürüne binesin… İstiklal sevgilimiz gibidir, aldattın mı bir kere zor döner bir daha. En güzel deniz: henüz gidilmemiş olandır. En güzel çocuk: henüz büyümedi. En güzel günlerimiz: henüz yaşamadıklarımız. Ve sana söylemek istediğim en güzel söz: henüz söylememiş olduğum sözdür... Memleketimden İnsan Manzaraları I Haydarpaşa garında Zayıf. Sarı iskarpinlerim olsa İşsiz kalırsam«diye düşündü Şimdi merdivenlerde durup Denizde balık kokusuyla Merdivenleri bir heybe çıkıyordu Merdivenleri bir kadın iniyor. Hoşgeldin Kadınım Hoş geldin kadınım benim hoş geldin TARANTA - BABU'YA TARANTA - BABU; Dalgalar Bence Şimdi Sen De Herkes Gibisin Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor Yolunu beklerken daha dün gece Büsbütün unuttum seni eminim Mavi Liman Çok yorgunum, beni bekleme kaptan. Seyir defterini başkası yazsın. Çınarlı, kubbeli, mavi bir liman. Beni o limana çıkaramazsın... Aşk Mönüsü Sen sabahlar ve şafaklar kadar güzelsin sen ülkemin yaz geceleri gibisin saadetten haber getiren atlı kapını çaldığında beni unutma ah! saklı gülüm sen hem zor hem güzelsin şiirlerimin ılıklığında açılmalısın sana burada veriyorum hayata ayrılan buseyi sen memleketim kadar güzelsin ve güzel kal Kız Çocuğu Kapıları çalan benim kapıları birer birer. Gözünüze görünemem göze görünmez ölüler. Hiroşima'da öleli oluyor bir on yıl kadar. Yedi yaşında bir kızım, büyümez ölü çocuklar. Saçlarım tutuştu önce, gözlerim yandı kavruldu. Bir avuç kül oluverdim, külüm havaya savruldu. Benim sizden kendim için hiçbir şey istediğim yok. Şeker bile yiyemez ki kâat gibi yanan çocuk. Çalıyorum kapınızı, teyze, amca, bir imza ver. Çocuklar öldürülmesin, şeker de yiyebilsinler.