Röportaj - OLKAN ÖZYURT
53'üncü Uluslararası Antalya Film Festivali için Türkiye'ye gelen aktör John Savage, sinemadan ziyade dünya meseleleriyle ilgili görüşlerini anlattı. Savage, "Dünyayı politikacılar değil biz değiştirebiliriz. İşe iletişim kurarak başlamak gerekiyor" dedi.
'Hair', 'Avcı', 'İnce Kırmızı Hat' gibi sinema tarihine geçen filmlerde oynayan, çektiği filmlerde barış fikrini herkese aşılamaya çalışan bir yıldız John Savage. Onun filmleriyle büyüyen biri olarak, kendisini ilk gördüğüm andan itibaren hemen yanında bitiverdim. Uluslararası Antalya Film Festivali'nin başladığı ilk gün tanıştık ve söyleşi teklifimi kabul etti. Sonra açılış günü yönetmen Hugh Hudson'a filmi üzerinden sorduğum bir soru sonrasında karşılaştık ve bana, "Zor soru sormazsın umarım" dedi. Ama zorlu bir söyleşi yapacağımızı anlamıştım. Bir akşamüstü buluştuk ve uzun uzun konuştuk. Çünkü o da bana şöyle bir sürpriz hazırlamıştı: Sinemadan ziyade dünya meseleleriyle ilgili fikirlerini anlatmak istiyordu. Ciddi bir sistem eleştirisi yaptı. Bu eleştiriden medya da politikacılar da nasibini aldı. Barışı ise hepimizin kuracağını söyleyerek herkesi dayanışmaya, diyalog kurmaya çağırdı...
Vicdanlı bir kuşaktınız siz. Filmlerinizle dünyayı değiştirebileceğinizi düşündürüyordunuz. Geldiğimiz noktada dünyayı nasıl görüyorsunuz?
Gittikçe tüketim toplumları haline geldik. Uzun zamandır bu böyle... Buradan çıkmanın yolunun insanların birbirine dokunmasından geçtiğini düşünüyorum. Selam vermek, merhaba demek, her türlü engele rağmen iletişime geçmek, diyalog kurmak önemli. Tüketmek insanı yalnızlaştırabiliyor. Ama diyalog bizi zenginleştiriyor.
KÜRESEL ISINMA SORUNUNU ÇÖZEMİYORUZ
Tüketim toplumları olduğumuz doğru. Ama bu işin başında da ABD var ve siz de bir Amerikalısınız. Ne söylemek istersiniz?
Amerika çok büyük bir ülke ve 180 kültür iç içe yaşıyor. Tabii ki anlaşmazlıklar çıkıyor, çatışmalar oluyor. Ama genel olarak ben Amerikalıların barış yanlısı insanlar olduğunu düşünüyorum. Zaten dünyanın neresine gidersem gideyim; barış isteyen, adaletli bir dünya isteyen insanlarla karşılaşıyorum. Ben bir sistemin işleyişindeki aksaklıklardan bahsediyorum. Yaş aldıkça şunu gördüm: Tüketim kültürü sonucunda insanlar sürekli çalışmak zorunda kalıyor. Ama çok çalışmalarına rağmen daha az kazanıyorlar. Ne kendini eğitecek, ne de zenginleştirecek zaman bulamıyorlar. Hayata yetişememe durumu var. Bu Amerika'da da, dünyanın başka yerlerinde de böyle. Doğaya sırtımızı döndük. Küresel ısınma çok ciddi bir sorun ama çözemiyoruz. Mesela arabalarımız benzinle çalışıyor, bu değişmiyor. Çünkü benzin demek; petrol demek, para demek. Oysa dünya elden gidiyor. Ama bunu gel de Donald Trump'a anlat. Anlamaz ki!
Politikacılara duyulan güven azaldı mı sizce?
Dikkat edin, asgari ücret dünyanın hiçbir yerinde bir insanı yaşatacak miktarda değil. Siz hayatta kalabilmek için daha fazla çalışmak zorunda kalıyorsunuz. Politikacılar buna bir çözüm bulamıyor. Sorunlar karşısında da politik arenada yüksek sesle konuşan, vaatkar politikacılara insanlar kulak kesiliyor. Toplumlar o politikacının doğru söylemediğini bilse de o politikacılar öne çıkıyor. Ama politikacılar değil; sen, ben, biz hepimiz bir araya gelirsek daha iyi bir dünya kurabiliriz. Dünyayı politikacılar değil biz değiştirebiliriz. İşe de diyalog ve iletişim kurarak başlamak gerekiyor.
