Euro ya da Avro (€), Avrupa Birliği'ne 27 ülkenin üyesinden 17'si ile 3 Avrupa ülkesinin daha resmi olarak kullandıkları ortak para birimi. Türkçesi Avro olmasına rağmen genellikle Euro şeklinde de yazılır ve okuyan kişinin yatkın olduğu Batı Avrupa diline göre yuro, öro veya oyro şeklinde okunabilir.

Euro'nun yönetimi Avrupa Merkez Bankalar Sistemi'nce (AMBS) yapılır. AMBS, Avrupa Merkez Bankası (AMB) ve Euro bölgesinde yer alan ülkelerin merkez bankalarından oluşur. Merkezi Almanya'nın Frankfurt şehri olan AMB, para politikalarının belirlenmesinde tek yetkili kurumdur. AMBS'nin diğer üyeleri kâğıt ve madeni para basma, bunları dağıtma ve Euro bölgesi ödeme sisteminde işlem yapma haklarını elinde bulundurur.

Euro'ya geçen hemen hemen her ülkede bu süreç biraz sancılı olmuştur. Yeni para biriminin yürürlüğe girmesinden sonra tüketici fiyatlarında hissedilir artışlar görülmüştür. Örneğin ekonomisi oldukça iyi olan Almanya'da 1 DM çoğunlukla yaklaşık karşılığı olan 0,50 Eurocent yerine 1 Euro olarak çevrilmiştir, bu da toplamda büyük bir alım gücü düşmesine sebep olmuştur. Euro'ya geçiş zamanında ekonomisi en kötü Avrupa Birliği üyelerinden olan Yunanistan'da ise Euro'ya geçiş vahim ekonomik sonuçlara yol açmıştır.

Avrupa uygarlığının beşiğine gönderme yapılarak Yunan Epsilon harfinden esinlenilmiştir. Sembol, Europe kelimesinin ilk harfine Euro'nun istikrarını simgeleyen iki paralel çizginin çekilmesi ile meydana gelmiştir.

Avrupa Birliği'nin tüm üyeleri Euro kullanmaz. Euroya geçen ülkeler şunlardır: Bu ülkelerin bütününe genelde Euro Alanı veya Euro Bölgesi adı verilir.

1. Almanya
2. Andorra
3. Avusturya
4. Belçika
5. Estonya
6. Finlandiya
7. Fransa
8. Hollanda
9. İrlanda
10. İspanya
11. İtalya
12. Karadağ
13. Kıbrıs Cumhuriyeti
14. Kosova
15. Lüksemburg
16. Malta
17. Monako
18. Portekiz
19. San Marino
20. Slovakya
21. Slovenya
22. Vatikan
23. Yunanistan

Monako, San Marino ve Vatikan AB üyesi olmamasına karşın, yapılan anlaşmalar çerçevesinde Euro kullanmaktadır. Andorra, Karadağ ve Kosova ise AB ile herhangi bir anlaşma yapmaksızın Euro kullanmaya başlamıştır.

Danimarka, İsveç ve Birleşik Krallık, Maastricht Anlaşması'nda yeralan ayrıklıklara (istisnalara) dayanarak Euro'ya geçmeyen AB üyeleridir. Bu ülkelerin hükümetleri bu konuda karar vermedikçe ya da halk oylaması sonuçları bu yönde olmadıkça, AB tarafından yasal bir baskıyla karşılaşmazlar.

28 Eylül 2000'de Danimarka'da yapılan halk oylamasına göre, oy verenleri %53,2'si Euro'ya geçmeye karşı çıktı.

İsveç'in Euro konusunda hiçbir ayrıklığı olmamasına karşın, bu ülkede gerçekleştirilen halk oylamaları Euro'ya geçişi engeller durumdadır. 14 Eylül 2003'teki halk oylamasına göre, oy kullananların %56,1'i Euro'ya 'hayır' derken, %41,8'i 'evet' dedi.

Ayrıca 1 Mayıs 2004'te ve 1 Ocak 2007'de üye olan ülkelerin büyük çoğunluğu da Euro'ya henüz geçememiştir.