Nostaljinin müzik cephesi de iyiydi son günlerde... Ossi Müzik, bu kez de kayıtları yıllardır bulunamayan bir başka öncü pop sanatçımıza, Erkut Taçkın'a el atmış, çok da iyi etmişti. Taçkın da 1954-55 yıllarında rock n' roll patlamasının esir aldığı ve bir daha bırakmadığı müzisyenlerden biriydi. V o yıllarda müthiş bir pop hayranı olduğu anlaşılan bir okuldan, Heybeliada'daki Deniz Lisesi ve Deniz Harp Okulu'ndan geliyordu. Tıpkı Ersan Erdura gibi... Bir amiral oğlu olması, onu deniz subaylığına yöneltmişti. Ama müzik kanına girince bundan vazgeçmiş ve kendisini müziğe adamıştı. Taçkın, ilk başlarda önceki yılların unutulmaz rock klasiklerini İngilizce okudu: Blue Suede Shoes, Be Bop A Lula, King Creole, Shaking All Over, What'd I Say... Bu şarkıların tümü CD'de mevcut ve arşivcilere göz kırpıyor. Ama bizler onu asıl Türkçe parçalarla tanıdık. Örneğin Sacha Distel'in yıllardır peşinde koşup, ancak yakın zamanda bir Distel boksunda ele geçirebildiğim A Casa D'Irene adlı şarkısını Beyaz Ev adıyla okumuş ve büyük sükse yapmıştı. Yıl 1975'ti. Albümde pek bilmediğimiz diğer Türkçe yorumları var: Greenfields, Paul Anka şarkısı Papa gibi. Ayrıca bizden besteler de mevcut. Erkut Taçkın, bir blog'daki notta dendiği gibi 'Ünlü gazinolarda Zeki Müren dinleyicisine rock parçalar okumuş' bir sanatçıydı. Uzun zamandır köşesine çekilmiş yaşıyor. Ve bu albümle aramıza dönüyor. Sayısız anımızı canlandırarak...