Pembe rengin farklı tonlarını keşfetmeden önce, nasıl yapılacağına ve hangi renklerden yararlanılacağına karar verilmelidir. Genel olarak kabul edilen yaygın düşünceye göre pembe, küçük kız çocuklarının, kadınların, aşkın, sevginin ve samimiyetin rengidir. Bu anlamda feminen bir renk olduğu varsayılır. Fakat pembeyi sadece kadınlara ithaf etmek ve bu şekilde kategorize etmek bu renge haksızlıktır. Çünkü her iki cinse de romantizmi, bağlılığı ve aşkı hatırlattığı bir gerçektir. Sanat eserlerinde sıklıkla kullanılan bu renk sayesinde, günbatımının gökyüzünde oluşturduğu pembe bulutları veya utangaç bir genç kızın kızaran yanakları gibi akla gelebilecek birçok durum tezahür edilebilir.
Bu rengi açmak kolay bir işlemdir. Karşımdaki beyaz boya miktarı artırılarak ton rahatlıkla açılır. Ancak, daha değişik renklerle de açma işlemi yapılabilir. Örneğin limon sarısı ile açık pembe yapılabilir. Bu şeftali pembesi yapmak için gereken kombinasyondur.
Sarı canlı bir renktir ve beyazın pembeyi donuklaştırmasını engeller. Bu uygulama sonucunda, sarı ile yumuşatılan pembelerin şeftali ve mercan tonlarına daha yakın olduğu görülür.
Mavi içeren soğuk kırmızılar bile, beyaz-sarı birleşimi sayesinde sıcak pembeye döner. Koyulaştırmak içinse, koyu kırmızı tonlarının ağırlıkta olması yeterlidir. Aynı zamanda, mavi, mor, yeşil veya hatta açık kahverengi tonlarında bir boya kullanmak pembeyi koyulaştırır.
Sıcak pembe, ardından fuşya veya macenta haline getirir. Pembeye biraz kahverengi eklemek hem rengin koyuluğunu artırır, hem de gül kurusunu oluşturur.
Turuncumsu Venedik ve kadmiyum kırmızısı beyazla karıştırıldığında, şeftali gibi sıcak tonlara daha yakın pembeler ortaya çıkar. Bunun yanı sıra, alizarin kırmızısı, vermilyon kırmızısı gibi soğuk tonlar, klasik sıcak pembe ve fuşya gibi mora biraz daha yakın pembeler ile sonuçlanır.
Sıcaktan soğuğa doğru kırmızılar şunlardır: kırmızı, açık kırmızı, Venedik kırmızısı, kadmiyum kırmızısı, carnelion kırmızısı, parlak kırmızı, alizarin kırmızısı ve macenta.