MANTIĞIN BULDUĞU YASA VE İLKELER ŞUNLARDIR:
1.Çelişmezlik yasası
2.Özdeşlik ilkesi
3.Üçüncü halin olanaksızlığı ilkesi
Bu kavrayış ve anlayışlar daha çok bu ilkelerin açıklama şekli ile ilgilidir. Biz, mantığın öteki ilkeleri ile özdeşlik ilkeleri arasında bağlantı kuran, öteki ilkeleri özdeşlik ilkesine götüren bir görüşü benimsemek istiyoruz. Bu görüşü von freytag loringhoff' un mantık adlı kitabında görüyoruz.
O halde özdeşlik ne demektir? Özdeşlik bir temel ilkedir; bütün temel ilkeler gibi tanımlanamaz fakat başka kavramlarla karşılaştırılabilir. Örneğin özdeşliği; benzerlik ve eşitlikle karşılaştırarak tanımlamaya çalışalım. Eşitlik iki şey arasında bulunabilir; bir şey başka bir şeye eşit olabilir. Özdeşlik bir şeyin kendi kendisinin aynı olmasıdır. Benzerlik de yine iki şey arasında söz konusudur. İki gerçek obje ya da düşünülen iki şey birbirine çok benzeyebilir. Fakat özdeşlik, bunlardan her birisinin kendi kendisinin aynı olmasını gerektirir ve zamana bağlı değildir.
Mantıktaki özdeşlik, özdeşlik formülü ile anlatılır: "A, A' dır." Burada birbirinin aynı olan objeler değil, düşüncelerden çıkan yargılardır. Bu mantıktaki ilkelerin ontolojik yanları vardır.
Özdeşlik ilkesi :bazen "A=A"dır. (A,A'nın aynıdır).Bu formül A,A' ya eşittir şeklinde okunmamak koşuluyla doğrudur. Fakat bu yazım yanlışlıklara neden olabilir. Bu yüzden A/A (A,A' dır) şeklinde yazımı daha uygundur.
Özdeşlik ilkesi,tek başına hiçbir şey anlatmayan,verimsiz bir ilkeymiş gibi görünür. Verimli olabilmesi için diğer ilkeler ile ilintiye girmesi gerekir. Öteki ilkeler özdeşliğin karşıtıdırlar; yani özdeşsizdirler.
Çelişmezlik,yargılar arasındaki bağla ilgilidir.
