Bu iletişimin olumlu veya olumsuz etkiler bırakmasında ailenin tutumu da önemlidir. Aile kendi balına düşünüldüğünde içerisinde farklı pozisyonlar, farklı rolleri ve farklı güç dağılımlarını bulunduran bir yapıdır. Sözel olarak ayrımı net yapılmasa da ebeveynler otorite ve güç figürünü zaman zaman da kararların verildiği yetkiyi temsil ederler.
Ebeveynlerin ikinci bir çocuğa sahip olma kararı ile başlattıkları değişim süreci aslında ailenin yapısını da derinden etkileyen bir sürece kapılarını açar. Aileye bir bebeğin katılmasıyla başlayan yeni dönem, sonrasında kardeşler arası yaşanacak farklı ilişki formlarını ve süreçlerini de bünyesinde barındırır.
Aileye yeni katılan bebeğin kendini sözcük ve hareketlerle ifade etmeye başlamasıyla kardeşler arası etkileşimde çeşitlenir ve hızlanır. Bu noktada da kaçınılmaz olan kardeşler arasın çekişmeler gözlenmeye başlar. Büyük çocuklar bu rol dağılımında, daha sorumluluk sahibi, kardeşine göz-kulak olan ve pozisyon olarak anne – babaya daha yakın olan yeri alırlar. Küçük çocuklar ise yaptıklarının daha hoşgörü ile karşılandığı,küçük olmanın fırsatlarından yararlanan role sahip olurlar. Bu iki farklı pozisyon kardeşler arasında çok farklı algılanabilir. İki tarafta birbirlerinin rollerine özenebilir, hatta kendi pozisyonlarından dolayı memnuniyetsizlik yaşayabilirler. "Bu tür güç savaşlarının neden olabileceği tartışma ve çekişmeler çocukların ayrı ayrı değerli oldukları mesajlarının verilemesini gerekli kılar ve çocuklardan beklenen rolleri çok sabit olarak tanımlanması beklentilerin bu pozisyon farkının yaratacağı hassaslığa göre ayarlanması ile dengelenebilir. Kardeşler arası çekişmelerin başka bir kaynağı da geçirdikleri ve içinde bulundukları dönemlerdir.
3 yaşındaki bir kardeşin bitmek bilmeyen "Neden?" soruları 9 yaşındaki abla – ağabey için dayanılmaz olabilir. Aslında her çocuk gelişim dönemi içinde doğru olanı ve beklenenleri sergiler. Ancak bu dönemlerin kritik anlarının kesişmesi ilişkiyi zorlayabilir. Diğer önemli faktörde kardeşlerin sahip oldukları farklı yapılarıdır. Sessiz kalıp kendi başına oyuncakları ile oynamayı tercih eden büyük çocuğun odasında fırtınalar estiren bir kardeş tabii ki oldukça sert bir tartışmaya sebep olabilir. Bu noktada, birbirlerinin zorlayıcı özelliklerini onlara tanıtıp sınır koyma yardımcı olabilir." 1 "Genellikle çocukların ilk kardeşe tepkileri daha büyük olur. İkinci kardeş gelince o ölçüde etkilenmezler. İlk kardeşle çekişmeyi sürdürüp ikinci kardeşe karşı koruyucu bir tutum takınırlar.