Dünya genelinde şiir incelendiğinde kafiye yani uyak kuralının ne zaman ortaya çıktığı hakkında net bir bilgi bulunmuyor. Her ne kadar ölçek ortaya çıktıktan sonra çıktığı konusunda fikir üretilse de bu konuda çok da kesin kanıtlar bulunmamaktadır. Bununla birlikte bazı ülkelerde hiç uyak kullanılmadığı da söylenebilir. Zengin, tunç, cinaslı kafiye çeşitleri ve türleri konusunda tüm detayları yazımızdan bulabilirsiniz.
Kafiye okunuş ve yazılışları aynı olan fakat görev olarak farklı olan ek ya da kelimelerdir. Bu kelimeler şiirlerde mısraların son kısımlarında yer alır. Şiirde anlatılmak istenilene vurgu yapmak için kullanılırlar.
Şiirlerde uyakları bulabilmek için yazılışları aynı olan fakat görev ile anlamları farklı olan sözcüklere dikkat etmek gerekir. Bu kelime ve ekler dize sonlarında aranmalıdır. Aynı zamanda redif adı verilen kuralın da yine dize içerisinde aranması gerekir. Eğer dizelerde redif yok ise uyakları arayabilirsiniz.
Kafiyeler farklı türlerde kullanılırlar. Kafiye çeşitleri arasında şunlar yer alır:
Olmak üzere farklı türleri bulunur. Her birinin de kendine göre farklı oluşturulma şekilleri bulunur.
Cinaslı kafiyeler anlamları tamamen ayrı olan fakat hem yazılışı hem de okunuşu aynı olan kelimelerdir. Kelime grupları şeklinde de yazı içerisinde olabilirler. Mısra sonlarında kelimelerin tekrarı ile oluşurlar.
Tunç kafiyeler ses ya da harf benzeşmesi ile oluşan kafiyelerdir. Bu benzeşmeler üçten fazla gerçekleşmiş ise kelimelerin birisi genelde diğerini kendi içine alır. Bu tarz kafiyeler ise tunç kafiye olarak isimlendirilir.
Mısraların sonlarında bulunan seslerine bakılarak bir dörtlük için bir kafiye düzeni çıkarılır. Bu kafiye düzenleri genel olarak kafiye şeması olarak bilinir. Kafiye şemaları düz kafiye, çapraz kafiye, sarmal kafiye, örüşük kafiye olarak farklı şekillerde şemalandırılabilirler.