Güneş Sistemi'nde toplam 8 gezegen bulunur: Merkür, Venüs, Dünya, Mars, Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün. Bu gezegenlerin özellikleri ve boyutları birbirinden farklıdır ve bazıları katı, bazıları ise gaz halindedir. Bir gök cisminin gezegen olabilmesi için öncelikle başka bir gök cisminin etrafında dolanması gerekir. Bu nedenle gezegenler hangi gök cisminin etrafında dolanma hareketi yapar, neyin etrafında dolanır gibi konulara vakıf olunması oldukça önemlidir.
Gezegenlerin Güneş etrafında dolanma hareketi yapmasının temel nedeni, kütle çekimidir. Güneş, Güneş Sistemi'ndeki en büyük kütleye sahip gök cismidir ve bu kütlesel büyüklük, ona büyük bir çekim gücü kazandırır. Newton'un evrensel çekim yasasına göre, her iki cisim arasında bir çekim kuvveti vardır ve bu kuvvet cisimlerin kütlesi ile doğru orantılı, aralarındaki mesafe ile ters orantılı olarak artar.
Güneş, devasa kütlesiyle etrafındaki gezegenleri kendine doğru çeker, ancak gezegenler aynı zamanda kendi hareketleriyle ileri doğru bir hızla hareket ederler. Bu çekim kuvveti ve ileri hız dengesi sayesinde gezegenler Güneş'in etrafında belirli yörüngelerde sürekli olarak dönerler.
Güneş Sistemi, evrende yalnızca bir yıldız sistemi örneğidir. Diğer yıldız sistemlerinde de gezegenlerin merkezi bir yıldız etrafında dolandığı düşünülmektedir. Bu gezegenlere "ötegezegen" adı verilir. Yapılan gözlemler, ötegezegenlerin de kendi yıldızlarının çekim kuvvetiyle belirli yörüngelerde hareket ettiğini göstermektedir. Bu sistemler, evrenin genel işleyişi hakkında bilgi vermekte ve bizim Güneş Sistemi'mizle birçok ortak özellik taşımaktadır.