Harvard Üniversitesi'nden bilim insalarının yaptığı son araştırma yeni bir tehlikeyi gözler önüne serdi. Milyarlarca yıllık bir süreç boyunca süper kütleli kara deliklerin oluşumunu ve hareketlerini simüle eden bilim insanları kara deliklerin yer aldığı ev sahibi gökadaların, tipik olarak daha büyük olan başka bir gökada ile çarpıştığında ve deliği merkez noktasından vurduğunda oldukça yıkıcı hale geldiğini buldular. Ayrıca, bir galaksi ne kadar büyükse, o kadar fazla karadeliği yakalamasının muhtemel olduğu belirtildi.
Çalışmanın yazarlarından astrofizikçi Angelo Ricarte, Dünya'nın başıboş bir süper kütleli kara delikle karşılaşma ihtimalinin oldukça az olduğunu dile getirirken "Yakın çevremizde gerçekten süper kütleli bir kara delik olsaydı, varlığını yakındaki yıldızların hareketlerinden tespit edebilirdik. Ancak, bu konu hakkında bilgi sahibi olmamız oldukça önemli" dedi.
GÜNEŞ'TEN MİLYONLARCA KAT DAHA AĞIR
Yıldızların çöküşünden oluşan kara deliklerin Güneş'in kütlesinin 5-20 katı arasında değişen kütlelere sahip olduğunu ifade eden Ricarte, süper kütleli olanların milyonlarca hatta milyarlarca kat daha ağır olabileceğini söyledi.
GALAKSİLERİN KALBİNDE YER ALIYOR
Bununla birlikte, süper kütleli kara delikler genellikle galaksilerin kalbinde yer alıyor ve dönen gaz, toz, yıldızlar, gezegenler ve etraflarındaki diğer cisimler için çapa görevi görüyor. Samanyolu galaksisi ise Sagittarius A adlı bir kara deliğin etrafında dönüyor.
İHTİMALLER VAR
Ancak, bu süper kütleli kara deliklerin, "galaksilerin çarpışması" gibi olağan noktalarından ayrılıp serbest dolaşmalarına yol açabilecek durumlar da bulunuyor. Dr. Ricarte ve meslektaşları, yeni çalışmalarında dolaşan kara deliklerin yollarının milyarlarca yıl boyunca nasıl davranabileceğini izlemek için ROMULUS adını verdikleri bir dizi kozmolojik simülasyon oluşturdu.
Her simülasyonun başlangıcında, yerel gaz koşullarına dayalı olarak süper kütleli kara delikler tohumlandı.
ÖNLERİNE ÇIKAN TÜM NESNELERİ YUTTULAR
Çalışmanın yazarları, bir galaksideki süper kütleli kara deliklerin çoğunluğunun, daha büyük ev sahibi ile çarpışan küçük, uydu galaksilerin merkezinden geldiğini buldu. Ayrıca, belirli bir galaksideki dolaşan kara deliklerin sayısı, galaksinin kütlesi ile doğrusal olarak artma eğiliminde olduğu görüldü.
Ardından, süper kütleli kara delikler önlerine çıkanları bir bir yuttu.
