Hep kötüleri yazacak değiliz ya... Biraz da iyilerden söz edelim. Edelim ki; kötülere örnek olsun! Tanıdığım en güzel insanlardan birini; Recep Atakaş'ı anlatmak istiyorum. Tanıyanların 'Recep Baba' dediği adam gibi adamı. TBMM Üstün Hizmet madalyalı hayırsever biri olan Recep abi, toplum yararına olan her projeye "ben de varım" diyerek balıklama dalar. Süper lig ekiplerinden Hatayspor'un sponsoru, Atakaş Şirketler Grubu'nunun patronu Recep Atakaş çok mücadele etmiş ama sonunda da başarmıştır.
O yaşama karşı geliştirdiği kendine has takdir, direniş, ve anlayışla çevresine şefkat, nezaket, bilgelik ve sevgi saçıyor. İşine de ayrı titizdir... Böyle güzel insanlar birden bire ortaya çıkmaz, zamanla oluşur. Onun gibi özel insanlar kıskanılmaz sevilir... Recep abi, Türkiye'nin sayılı çelik üreticilerinden biridir. Beş bini aşkın insanın aşı ve ekmeğidir.
Pandemide devletten bir kuruş almadan işçisinin maaşını tıkır tıkır ödeyen Atakaş yüzlerce hayır hasenatın gizli sahibidir. Recep abi, "ekonomi battı" yalanlarının gırla gittiği şu günlerde 120 milyon dolarlık yeni bir yatırıma hazırlanıyor. Yeni yatırım demek işsize iş ve aş demektir. Mütevazi, çok güzel bir insandır Recep abi... Yüzünden gülümsemesi eksik olmaz! Babacandır. Koca koca adamların yalan ve iftiralarının havada uçuştuğu bu günlerde böyle birini anlatmak şart olmuştu.
Hem marifet iltifata tabidir... Çözüm odaklı, başarısızlıktan korkmayan, planlı düşünen, pozitif ve yardımsever biridir Recep abi...
***
Recep Atakaş Türkçe öğretmenliği okudu. Ama aklı hep ticaretteydi. Ticareti seçti. Dürüstlüğüyle büyüdü... Kökü Karadeniz'dir Recep abinin. Hemşerimdir yani.***
Bugün 7 Temmuz... Yüreğimin kanadığı gün bugün! Çünkü anamı bugün kaybettim. Çağ Üniversitesi'nin kurucusu Yaşar Bayboğan abim de yine sarı sıcakların bastırdığı bir Temmuz günü göçtü bu dünyadan. İki kıymetlimi de aynı gün ve aynı saatte ebediyete uğurladık.