Fırıncı Ali dayının namı, Of'tan, Sovyetler Birliği'ne kadar gitmişti.
Ekmeğin lezzeti Moskova'nın Sesi radyosunun dilinden düşmüyordu.
Radyo 'Oflular pasta gibi ekmek yiyor' diye günlerce yayın yapmıştı.
Fırıncı Ali dayı bu dünyadan göçeli yıllar oldu.
Onun ekmeğe kattığı tadı, ben de o gün bu gün hiçbir ekmekte bulamadım.

Ali dayının fırını Kolenli köyündeydi…
Ali dayı fazla ekmek yapmazdı.
Ama ekmeğin lezzetini bilenler sabahın köründe fırının önünde kuyruk olur, buharı üstündeki ekmekler kısa zamanda tükenirdi.
Uzaktan gelen çoktu.
Fırın evimize yakındı.
Her sabah nefis ekmek ve çay kokusuyla uyanırdım.
Ali dayının fırını hâlâ durur.
Ama sanatı onunla birlikte yok olup gitti…

Ekmek almaya hep ben giderdim.
O sabah fırında ekmek yoktu.
"Biraz bekle, çıkar" dedi Ali dayı…
Bir bacağı kırık sandalyeye oturdum.
Fırının önünden akan suya bakarken o yaşlı adam topallayarak içeri girdi.
Eskimiş ceketinin sol yakası altında bir madalya vardı.

Selâm verdikten sonra, "Ekmeklerimi alayım, benim ikizler acıkmıştır" dedi.
Ali dayı, adamın kendisine uzattığı torbaya bir gün öncesine ait ekmeklerden dört beş tane koydu.
Bazılarının altı yanmış, bazıları da şeklini kaybetmişti.
Niye bu ekmeklerden almıştı?
"Neden taze ekmek vermedin?" diye sordum Ali dayıya.
"Ucuz olduğu için bayat ve bozuk ekmekleri kendisi istiyor" dedi.

Merak etmiştim.
Kimdi bu yaşlı adam?
Kore gazisiymiş.
Oğluyla gelinini bir trafik kazasında kaybedince ikiz torunlarına bakmak ona kalmıştı.
Çok üzülmüştüm.
Hikayesi içimi yaktı.
Eve götüreceğim ekmekleri yaşlı adama verdim.
Sevinmişti.
Torbasını göğsüne bastırıp, "Allah senden razı olsun evladım, bugün onların doğum günü.
Bu ekmekler de hediyeleri" dedi yanımızdan ayrılırken.

Aradan yıllar geçti.
O yaşlı adamı ve hiç görmediğim torunlarını, namı Moskova'ya kadar ulaşan Ali dayıyı unutmadım.
Bugün Türkiye'nin en iyi gazetesi SABAH'ın 30'uncu yaş günü.
Ali dayının lezzetli ekmeğiyle ne ilgisi mi var?
Türk basınında yenilikleriyle çığır açan nazar boncuklu SABAH da Ali dayının ekmeği gibi tatlıdır.
Yayınlandığı günü unutamam.
"SABAH olmadan sabah olmaz" demişlerdi.
Hakikaten de öyle oldu.
Ayrı bir tat olarak basın dünyasına düşmüştü SABAH. SABAH yenilikçidir.
Teknolojisi de habere bakışı da diğerlerinden farklıdır.
Duruşuyla cesur bir gazetedir SABAH.

Okyanus medyasındaki rezil ve hain başlıkları görünce "İyi ki varsın SABAH" dedim.
30'uncu yaşımızı kutlayan herkese, ilanla destek veren iş dünyamıza, yaş günümüzü kutlayan meslek kuruluşlarımız ile okurlarımıza teşekkürü bir borç biliriz.