'Nerde o eski bayramlar' diye hayıflanıyoruz...
Ama eskiyi yaşamıyoruz.
Unuttuklarımız var. Eski bayramları geri getirmek elimizde. Özlemini duyduklarımızı nasıl yaşamımıza katıyorsak hayal ettiğimiz bayramı da yaşamak için eskiye gitme- ye gerek yok. Yarın bayram... Nasıl bir bayram istiyorsak öyle yaşayalım...
Rahmet olsun...
Mekânı cennet olsun... Bir Barış Manço geçti bu dünyadan...
Giderken de dilimize pelesenk olan 'Bugün bayram erken kalkın çocuklar...' melodisini ezberletti.
Ne güzel bir şarkıydı... Dündü ama bugün bile yaşıyor.
Şarkının devamında, 'Giyelim en güzel giysileri. Elimizde taze kır çiçekleri. Üzmeyelim bugün annemizi...' Yarın gözü yollarda olacak annelerin.
Üzmeyelim... Beklenildiğin yerde olmak lazım... Ya ebediyete intikal eden annelerimiz için 'Sen gittin gideli.
İçimde öyle bir sızı var ki. Yalnız sen anlarsın. Sen şimdi uzakta...
Cennette meleklerle. Bizi düşler ağlarsın...' Bir dua beklerler... Yaşayan ve aramızdan ayrılan annelerimizi de unutmayalım...
Yarın bizim günümüz... Erken yatın erken kalkacağız çocuklar. En güzel giysilerimiz giyilecek... Sabah babanın dizi dibinde bayram namazı için caminin yolu tutulacak. Sonra gün boyu yorulup bitkin düşünceye kadar mahalle arşınlanacak.
Konu-komşu, eş-dost, tanıdık-tanımadık bayramlaşılacak...
Evet ya...
Ben de çocukluğumun bayramını özlüyorum.
Galiba çocukluğumu da...
Keşke hep çocuk kalabilseydik...
Ne özlem olurdu, ne de keşkeler...
Öyleyse yarını bugünden kutlayayım.
Bayramınız bayram tadında olsun...