Ortak akla ve insan odaklı yönetime en güzel örneği veriyor.
Son dönem belediyeciliğe yeni bir soluk getirmenin ötesinde, vatandaş odaklı kararlara imza atıyor. Kilitlenmiş birçok sorunu küçük dokunuşlarla çözümlemenin ötesinde aynı kaygıları taşıdığını belirterek yol alıyor.
Bakıldığında devasa projeler üretmiyor.
Öyle bir vaktinin de olmadığını biliyor.
Hal böyle olunca kilitleri açıp, kronikleşen sorunları pansuman ediyor. Soruyor, sorguluyor vatandaşın taleplerini dikkate alıyor.
Topluma sempatik bir o kadar da sevimli geliyor. Birçok dost meclisinde hep aynı cümleye tanıklık ediyorum… 'Adamı tanımam ilk kez adını duyuyorum… İyi biri… Güzel şeyler yapıyor. Sevimli buluyorum…' gibi kısa değerlendirmelere sık rastlıyorum. İçinde hiçbir şey tutmuyor.
Doğru bildiklerini açık yüreklilikle söylüyor.
Tıpkı benim gibi… Bazen kurşun gibi delip geçse de insanların hoşnut olduğu malum… Sevgiden, saygıdan, hoşgörüden yola çıktı… Sorunları birlikte çözmekten bahsetti. Önceleri pek anlaşılmadı… Ne demek istiyordu?
Aslında açık ve net iletişim kanallarını kullandı.
Ankara'nın kronikleşmiş sorunlarını, 'çok işimiz var, dur hele bakarız' demedi… Hiçbir yaşanmışlığa kayıtsız kalmadı. Son televizyon programında 'Rant eserli imar olmayacak… Bunlar öldü, rahmet eylesin…' dedi.
Bunu birkaç toplantıda telaffuz etmişti. Sözü Ankara'nın Çukurambar semtine getirdi… Aslında hemen her birimizin yakından gördüğü ama bir türlü tükenişi itiraf edemediğimiz gibi… Açık yüreklikle;
Çukurambar bölgesindeki binalar öldüler, ölecekler. 5-10 sene sonra taşınırlar. Çok yoğun, otopark problemi olacak. Çok kötü, çok yüksek binalar var. Ben öyle emsal filan vermem Çukurambar da öldü… Bence 5-10 yılı beklemeye gerek yok. Şuan bile bu sorunlar yaşanıyor. Doğru bildiklerini çekinmeden söylüyor.
Pardon ya… Kimden söz ediyorum?
Çiçeği burnunda Büyükşehir Belediye Başkanı Mustafa Tuna'dan tabi ki…